Osmanlı zamanında "Onuru ve yüceliği sürüp gitsin, eksilmesin" anlamında, resmi yazışmalarda geçen cümle. Vezir ve Paşa rütbesi almış olanlardan, yazı içinde söz edilirken adları ile birlikte bu cümleye de yer verilirdi. Aynı anlamda "edâmallahü iclâlühû" da denirdi. Daha aşağı rütbedekiler içinse "dame mecidehû" veya "dame uluvvehû" denirdi.
