Damacana su satan dükkanlarda serbest bi ortam vardır. Masada oturan gömlekli dayılar genelde elinde mavi tükenmez kalemle oturur, siparişleri fazlasıyla rahat tavırlarla dinler, önemsizce yazar adresi. Hiç acelesi yoktur bu dayıların. Genelde tv'de gündüz kuşağı programları açık olur. Komşu esnaf arada girer çıkar. Tarihi geçmiş bi kaç gazete üzerine bişeyler karalar, bol bol çay içerler. Dükkanlara, özensiz -sikimde olmaz- havası sinmiştir. Gelmeyen siparişi için tekrar arayan müşteriye "arkadaşlar yola çıktı, geliyodur" der cevap beklemeden kapatırlar.
mesleklerinin ileride tıkanacağından, biteceğinden endişeleri yoktur.
istanbul'da çeşme suyunun içilebileceği zamanlar gelene kadar rahatlıkları devam edecektir.
