lavuk karakterlerin karşısındaki kişinin yumuşak karın diye tabir edilen bölgesine darbe üstüne darbe indirip kendi ezikliğini giderme eylemidir. böyleleri sürekli insanların zaaflarını kollar ve oradan vururlar. tıpkı bir kavga anında ilk hamle olarak dizini düşmanının apış arasına vurmak gibi.
çok sık yaptığımdır. ama insanların değişemeyecek kusurları ile ilgili olmaz bu asla. mesela saçları dağınıksa çatlak profesör falan derim, halil sezainin yandan yemişi derim. üstü başı dağınıksa bir insanın adam asi, adam kabına sığamıyor derim.
gerginse biri mesela sınavlardan sunumlardan önce gerginliğini atsın gülsün diye dalga geçerim. bi de biri ile yalnızken dalga geçerim. asla üçüncü bir kişi olmaz. başka biri ayarsız dalga geçerse biri ile yanımda, o dalga geçeni de oraya gömerim. benim arkadaşlarımla sadece ben dalga geçebilirim ulan!! o kadar.
Hepimiz az çok yapıyoruz, yaptık. Belki de yapacağız.
Lakin düşünmek gerek.
Bir insanla dalga geçerken düşünün.
Onunla belki de her gün aynı konuda dalga geçildiğini,
Siz gülerken onun belli etmese de acı çektiğini,
Bugün ona bu tatsız ithamlarda bulunan belki de onuncu kişi olabileceğinizi,
Unutmayın.
Ve çocuklarınıza da hatırlatın.
Her on çocuktan biri okulda
Psikolojik şiddet görüyor.
Bu şiddetler zamanla fizikselleşiyor.
Buna bağlı intihar vakaları durmadan artıyor.
Yüzde 22si susuyor.
Anlatanların yarısından fazlası zaten umursanmıyor. Müdürler,öğretmenler bu şiddetleri görmezden geliyorlar.
Yarısından fazlası olayları atlatsa da, büyüdükten sonra bile ağır psikolojik hasarlar taşımaya devam ediyor.
Burada adan gibi uyarıyorum ama, eğer bir çocuğum olur da bir takım piç kuruları ona bunları yaşatırlarsa.
O piçlerin ebeveynleri zinalarının kafasını posta kutularında dilimlenmiş halde bulurlar.
Devletin bu konuyu da, her konuya yaptığı gibi pas geçmemesi ümidiyle,
iyilikler, güzellikler.
Edit: Okul meselesi entry'ye başlarken aklımda yoktu.
Konudan konuya Öyle bir atladım ki şu an kol bacak komple alçı içinde dilimle yazıyorum.
