bir halt etmeniz sonucu darılan kişi ile daha sonra barışsanız da hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını anlatan minibüs yazısı. tamam, ikarus torpidosunda yazınca fazla afili durmuyor ama iyi söylemiş söyleyen.
"bir cümlede ama varsa eğer, ondan önce söylenmiş kelimeler değerini yitirmi$tir." sözünün haklı çıktığı bir ba$ka durum.affetmek, sadece sözde kalmı$tır burda.
insanı dala benzetmenin ne anlamı var şimdi! insan dal mı! affedersin, geçer. bir gün gelir, sen insanları kırarsın, başka bir gün sen kırılırsın. bu adam beni kırdıydı, diye aklından çıkarmamak, dallıktan çok mallık gibi bir şey.
+ affettin mi?
- dal rüzgarı affeder ama kırılmıştır bir kere.
+ of gene başladı, barıştık mı yani?
- biz her nekadar sosyetenin cilalı taşlarında dans etmesini bilmesek de soğuk dolunayda şeytanla azraille dans etmesini biliriz.
+ ne alaka be?
- bakıp da ibret al yere düşen yaprağa, o da bir zamanlar yüksekten bakardı toprağa.
+ kendine gel ya, ne diyorsun. sıktın bak giderim.
- dur gitme o zaman şey ıı neydi lan dur of strese sokma beni, ne kadar hazırlanmıştım halbuki. sözlük sözlük gezip laflar hazırlamıştım sana lan neydi hah damlaya damlaya bedduanla öleyim. yok tam olmadı gibi. ama dur nereye... of.
Affetmek bu değil!
Seni affettim ama.... diye devam eden cümleler samimiyetsizliğin danıskasıdır.
Ya affet ve herşeyi unutarak yoluna devam et.
Ya da affettim deyip, edebiyat yapma, adamın burnundan getirme!
Veyahut affedebileceğin doğru zamanı bekle, öyle affet!
Bu ne yaaa!
Affettim ama dal kırıldı bi kere bla bla bla....
Çok saçma!
