belki insanlık için gerekli evrensel bazı olgulara ön ayak olmasındandır belki de bu tip farklı yaratılarda normal insanların payının olmamasındandır. fakat genelin dışına dünya ekseninde sıcak bakılmazken dahiler, toplumların övünme aracı oluveren liderler, fikirlerinden hala yararlanılan filozoflar bu kapsamın dışında tutulur. dünya muhafazakarlaştıkça tektiplik sunarken herkesin aynı kalıptan çıkan tavra bürünmesi, itaat etmesi istenir. halbuki şu deli deyip kestirip attığımız nietzsche ve yapıtlarından 1000 yıl sonra da bahsedilecek.
şu sıralar zaman bulduğumda okumaya kastığım Michel Foucault deliliğin tarihinde süzgeçten geçiriyor dahi deliliği. kasıyor, kastırıyor. bazı fikirleri ayrımcılıkla destekleyip tukakalaştırdıkça kendi elimizle sıradanlığa davetiye çıkarıyoruz. bu dünyanın da sıradanlaşması oluveriyor ve tekdüzelik zincirini kıramıyoruz.
