her sınavdan sonra üzülerek kendime sorduğum soru.
yazık değil mi sınavı kötü geçtiği için o an ağlayan babasına sarılan kızımıza.
yazık değil mi babasının onu teselli etmek için uğraşmasına kendisininde canı o kadar yanarken.
geceleri heyecandan uyuyamayan gençlerimize.
o sınava girerken ki yüz ifadelerine. sanki bir sorguya giriyormuş gibi.
kendimden sonra ilk defa bir sınava gittim kardeşim için. ve o gençlerin orada ki halini gördüm ya sikeyim böyle sistemi lan sikeyim.
bu çocuklar hayatlarımızı etkileyecek diye günlerce çalışıyor günlerce didiniyor uyumuyorlar sinirden stresten yaralar çıkarıyorlar yazık değil mi bu ülkenin gençliğine.
siktiniz bıraktınız lan bizleri. hiç yüzümüz gülmyecek mi bu ülkede.
okulu kazandıktan sonra bile babsası zengin olan adam zengin olurken sen yine karın tokluğuna çalışacaksın. sırf birilerinin götünü yalamamak için.
2 milyon öğrenci sınava girdi. bunların her birinin annesi babası kardeşi olsa bir kısımda akraba ekledik mi her sene 15 milyon'a yakın insan sürekli bunları yaşıyor. sisteminizi sikeyim sisteminizi.
insanlar bu sıkıntıları çekiyorlar evet. Bu sıkıntıları çekenlerin hepsi çalışıp bir yere gelip çabalayıp ileride ailem olsun çocuklarım olsun eve gelince mutlu bir aile ortamı yaşayım diye hayaller kuruyorlar.
Cenneti kazanmak kolay değil. Haram para yiyip bir yerlere gelmektense Allahın rızasını kazanıp dürüst bir yaşam sürmek gibisi var mı ki?
