evin dağılır, ruhun dağılır, kalbin dağılır, kafan dağılır.
genellikle toparlayamamakla sonuçlanır.
"Mesela ben küçükken misafir çocuklarıyla dağıtırdım bütün evi. Sonra onlar giderdi, ben evi yalnız toplardım. Şimdi de aynı şey hayatım için geçerli. Biri geliyor, beraber dağıtıyoruz her şeyi. Sonra o gidiyor ve topla toplayabilirsen..."
Zaman, yaşam vb. dediğimiz şeyin özü.
Evren dediğimiz dağılmanın kendisi. Zaman dediğimiz bu dağılmayı parçalara bölmemiz.
Zaten her şeyin bozulmaya gitmesi dağılmak denen olumsuzluktan kaynaklanmıyor mu ?
