Bu söz Alman düşünür Martin Heideggere (1889-1976) aittir. bu felsefe, "insan bu dünyaya ne tanrının ne de kendi bilgisi ve isteğiyle gelmiştir.insan varoluş nedeninin asla bilemez. Bildiği tek şey bu dünyaya, hiçliğe öylesine atılmış, bırakılmış, fırlatılmış olduğudur" fikrini anlatır.
varlığın ilk anlarından itibaren insan hayvanının kendini özelleştirmek için çırpınıp, kıvranıp durmasıyla neler neler olmuştur neler neler. ama zaman karşısında o kadar az varız ve kainat cüssemizin yanında o kadar büyük ki...
biri tenezzül edip dünyaya bile fırlatmadıysa bizi hiç iyi hissetmiyoruz özetle.
