hayatın yükünün omuzlarımıza binmediği,
hayatımızın yazını; bahçede bulunan fıçıya girerek,
sonbaharını; okula gitmek için bekleşerek,
kışını; elimizde naylon poşetler mahallenin en dik bayırından karda kayarak,
baharını da; komşuların bahçesine girip erik çalarak geçirdiğimiz yıllar.
ve hamza!
annesi kendi halinde, babası eve sene de 2 kere uğrayan bi tır şoförünün tek oğlu. sarışın besleme modeli kesilmiş saçıyla garip bebesi. mahallenin serbest atış poligonu olmuş bedeniyle salınanı. hiçbir oyuna almadığımız, arada boş bulduğumuzda kafa göz daldığımız kaderi filistin gibi olmuş yitik bebe.
ve biz;
küçükken okul müsamerelerinde öğretmenlerin bile "küçük mehmet küçük mehmet napıyorsun bize söyle" diye sordurttuğu, "tüfeğime bakıyorum o'na mermi koyuyorum" şarkılarını söylediğimiz.
o yaşlarda bile oyuncak silahlarla oynadığımız. tahtadan kılıçlar yapıp sonra da birbirimze saldırdığımız. sebiyken bile insanoğlunun içine sinen zalimliğini o yaşlarda içimize kattığımız biz!
hamza garip. yalın ayaklarına sinen fakir kokusunun, yanımızdan her geçtiğinde duvarlarından rutubet akan evlerinin sarı saçlarına bile küf sindirdiği hamza.
ve bir gün yoldan geldiğinde babası, kanattığımız için burnunu evladının, yere akan kanları suyla yıkadığı...
biz, hamzanın babası hesap sormaya dayanınca kapıya, israil'in babası olan amerika'ya ( israil de baba olabilir farkemez) kıçı sıkıştığında "beni koru babişko" demesi gibi, babanın yanına kaçıp "baba beni dövücekler" diyeni.
ve biz, israil gibi canımız istediğinde hamza'yı oyuna alıp istediğimiz de kovanı.
döveni ve tartaklayanı...
dalga geçeni ve söveni.
arsızı, şımarığı...
israille yaptığımız piçlik arasındaki 7 fark görebiliyorsan ilet kardeşim, silerim.
tanım: "istiyorum, istiyorum benim olucak fıstık binicem üstüne vurucam kırbacı hem benım babam çok zengin sürüsüyle para verir de yine alır fıstığı" olayındaki egosu doymaz şişko nuri bu. her kara parçasını kendisininmiş gibi benimseyen, parayla satın aldıkları topraklarda at koşturan veziri. şımarık ve arsızı ve ne yazık ki insanların çok sevdiği bi türlü ses etmediği arsız veledi. piyon hamza!
oyun bittikten sonra vezir de piyon da aynı kutuya konulur be hamza!
