dimitri kantemir, murat'ı şöyle anlatır: "masumların kanına susamış bir katildi, ağzından ölüm fermanından başka söz çıkmıyor; sanki kıydığı canlarla besleniyordu. pek çok gece haremden gizlice çıkıp elinde kılıcı, sırtında sadece bir pelerinle çıplak ayak, kentin sokaklarını arşınlıyor, önüne geleni kılıçtan geçiriyordu. içki içip dağıttığı odaların penceresinden, o sırada aşağıdan geçenlere ok atıyor, gündüzleri ise tebdil-i kıyafet kentte dolaşarak sudan sebeplerle zavallı insanları öldürüyordu. kent halkına öyle bir korku salmıştı ki, hiç kimse, kendi evinde bile onun adını ağzına almaya cesaret edemiyordu.ve murat bir gün kardeşi ibrahim'i öldürmeye karar verdi. bütün oğulları çocuk yaşta öldüğü için ardından bir varis bırakmıyordu, bütün akrabalarından da nefret ediyordu; öyle ki osmanlı hanedanlığının son üyesi olarak ölmek ailesinin saltanatına da son vermek istiyordu.
