uzatma ellerini, sabahlarla bir gelemem
gelemem, ölesiye bakma gözlerime
belli ki sensiz, seninle bitecek bu özlem
belli ki sancılarla uyanacak içimdeki bahar
durup durup seslenme düşünceme
kapılara beş kilit birden vurdular
ışıkları söndürdüler, karanlıktayım
güçsüzüm, ağlamaklı, üstelik yalnızım
örümcek ağlarıyla bağlandı ellerim
dört duvarla çevrildi yörem
bana kalsa şimdi gelirim
yollara pusular kurdular bekleme
bekleme sakın, gelemem..
şu zincirleri bir kırabilsem
parça parça edebilsem pencereleri
belki kurtulurum
karsız yollarda belirmese izim
kin saçan gözler kovalamasa peşimi
yanında olurum
sen'le olurum
uygar tutsaklığın bu en cılız haykırışında
gözyaşlarımın sıcaklığından donacak cehennem
gerçek sevgiden
sana ulaşan yollara
bir avuç toz niyetine serpeceğim kendimi
hayvanlardan utanacaklar
onların utançları da içleri gibi kara
oysa ki sana ait her şey beyaz
yinede uzatma ellerini, sabahlarla bir gelemem
gelemem öldüresiye tutma ellerimi..