"beş parasız yolda yolakta kalma" tehlikesine karşı annelerin değişmez öğütlerinden birisidir. çok sefer denedim, parayı unutamadığımdan mütevellit kısa sürede harcadım. son çare olarak alamancı akrabanın harçlık niyetine verdiği 20 'yu saklıyorum, yıllar oldu. çok şükür kalmadık henüz yolda yolakta. bir seferinde cumartesi eğlencesinde harcıyordum az daha. tabi döviz bürosu bulamadım, borç aldım. iyidir bazı anne öğütleri, güvenmiyorsanız kendinize hemen dövize çevirin parayı, hem ben o euro'yu aldığımda 1,7 Tl'den işlem görüyordu 2,3 şu sıralar. yatırım da olur daha ne olsun.
yapılması zor şey. o para ordayken dürtüklüyor insanı arkadaş. çünkü bir yerlerde hep güzel defterler vardır misal. o para cüzdanda duracağına kıymetlensin, dövize yatırılsın, defter olarak geri dönsün. öyle yani.
saklamak değil de unutmak olursa olur o. Yani uzun aradan sonra giydiğin kotun cebinden 100 TL. çıkması gibi. Yoksa durup dururken neden cüzdana para saklayayım kendimden mal mıyım ben? Para varsa cüzdanda yiyeceksin, neden saklıyorsun? Korkun kimden?
