cafe tarzı yerlerde itibar görülmek isteniyorsa masanın üzerinde, herkesin görebileceği şekilde olması gereken üçlüdür. cep telefonunun son model nokia, cüzdanın içinde minimum 10 kredi kartı, ağzı kapanmayacak kadar para olması gerekmektedir. arabanın ne olduğu o kadar önemli değildir. ayağı yerden kesecek cinsten birşey olması kafidir. bu meteryallere sahip insanlardan gittikleri yerlerde hürmet esirgenmez. çevrelerinde bi düzine yavşak bulunur. tabi bi de sigara içiyorsa kısa marlboro light olmalı *.
sonra yine aynı kişi, bu gösterişli karizmasından etkilenen bir karşı cinsle tanışır, bunlar beraber olurlar, sonra bu başlıkta sözü edilen kişiyi sevgilisi bir güzel kullanır. sonra "ya ben resmen kullanılıyorum, ayrılmalıyım bu kız ya da erkekten" der. ayrılırlar. kısacası gösteriş her zaman iyi değildir.
scent of a woman 'dan al pacino 'nun canlandırdığı albay slade repliğini hatırlatır. ceplerini yoklarken eş zamanlı olarak konuşur "tickets. money.. speech...... old washington joke.. from my days with Lyndon."
(bkz: bunu yapan insan olamaz)
gerçekten çok kötü bir görüntü.gösteriş yapayım derken batıranlar cinsinden kişilerin grubudur. kendinizi zaten kendi duruşunuzla yeterince belli edersiniz. bunlara gerenk yok.
özellikle yaz aylarında altta 120 ytl lik quiksilver şort,üstte ciks bi askılı olan kişinin yanında sürekli taşıdığı gereçler.parliament veya malboro light tercihleridir
üniversitede kültürümle dövdüğüm insan tipidir bunların sahibi..
diğer türlü başa çıkamazdım çünkü o tiplerle.. para onlarda araba onlarda..
bizim de masaya koyabilecek bir kitabımız var..
vururduk kafasına kafasına..
yine de kızlar onlara giderdi..
