mesela bu başlıkta virgülü nereye koydum? bilin bakalım. bilene istediği şeyi alacağım. istediği şeyi yapacağım.
harbi harbi bu başlıkta virgül arayan arkadaşım, virgül falan yok. gel şöyle yanıma. sevdim seni. ne içersin?
bak şimdi. bazı cümlelerde hem bağlaç hem de virgül koyuyor bazı türkçe katili yazarlarımız. abilerimiz, ablalarımız. burada uzun uzadıya sana virgülün nereye koyulup nereye koyulmayacağından bahsetmeyeceğim. şuradan bakabilirsin ama;
(bkz: virgül) (çok güzel kız ismi olur lan bu. nurgül, birgül, songül, virgül)
altın kuralı unutma yeter. ne mi o altın kural?
"biten bir cümlenin sonuna virgül değil, nokta koyulur."
gel ki buna da şükür. ben ne adamlar tanıdım. biten cümlesinin sonuha nokta koymaktan aciz. adam sanki şöyle diyor; "cümleme iki dakikalığına bakın, benim acil işim çıktı. birazdan gelirim."
lan dürzü, cami avlusu mu burası? bırakıp bırakıp kaçıyorsun!
düdüt; size mi koyduk lan virgülü? allam töbe yarabbim. dinimiz amin.
