Tanım: Kurulan bir cümlenin sonunda, o cümleyi destekleyen, daha anlatılır ve harbi kıvama getiren küfür kalıbını cümle sonunda kullanma ihtiyacı hissetmektir.
Gün itibari ile örneği;
Orjinal cümle: Fatmagül ün suçu ne
Küfürle tamamlanmış asıl cümle: Fatmagül ün suçu ne amuğa goyim.
Görüldüğü üzre, ikinci cümle hem söyleyene hem de okuyana bir doygunluk hissiyatı vermektedir.
kötü bir alışkanlıktır. bir başlandı mı eğer cümle sonunda * kullanmazsanız içinizde bir boşluk hissedersiniz. yeni başlayacak olanlara tavsiye: hiç başlamayın.
ülkenin gençliğe kattığı bir alışkanlık.. gün geçmesin ki yeni bi aq. dedirticek haber duymayalım.. ösym patlamış aq. ayasofya ya ayine geliolarmış aq. vs. örnekleri çoğaltabiliriz. aynı zamanda erkekler arasında karizma çizilmesin die yapılan bir eğlemde olabilir.. farklı olmak zordur ne de olsa ;)
bir fıkra anlatıldığında, karakterlerin etmedikleri küfürün etmesine neden olabilecek alışkanlıktır.
...temel bir eve gelmiş aq. fadime ye "nerdesin aq" demiş aq. temelin bağırdığını duyan fadime "mutfakta yemek yapıyom aq" demiş aq... ***
bir kere alıştıysanız artık her bir şey yazdığınızda o cümlenin sonuna o istediğiniz küfrü ekleyemezseniz cümle sizi yarım gelir, eksik gelir... yazarsınız yazarsınız fakat cümle o kelime olmadan tatsızdır, tuzsuzdur...
Noktalama işareti gibi her cümle sonunda kullanan zihniyettir. Bunun samimiyetle hiçbir alâkası yoktur, Acilen kendini toparlamalıdır şayet kendilerinin bilinçaltını deşifre ederler.
