engelli kızın (tekerlekli sandalyede) annesine bakmak için (annesinin çığlığından sonra) odasının kapısını yürüyerek açması (tamam göğüs çekimi ama yürüdüğü belli) daha filmin başında beni filmden tamamen soğutmuştur.
seed of chucky gibi korku filmi olması amaçlanan bir kara komedi yerine korkutma görevini daha iyi yerine getirdiğine inandığım film. seed of chucky e de asla kötü demiyorum ama bu en azından germe-çatma konusunda daha başarılı. tekerlekli sandalyede olan ablayı da brad dourif in kızının oynaması ayrı bir hoşluk, keşke charles ı da oynasaydı da karşılıklı izleseydik.
her durumda germeyi başarmıştır. bence 80 doğumlu kuşak chucky ile bu film sayesinde hasret gidermiş oldu. elbette 1988 yılındaki serinin ilk filmi gibi tat vermese de yine de güzeldi.
izlenebilir bir film.
