askere gittim geldim, askerin siyasileşmemesi, daha sistemin başında ittihat ve terakki zamanı buna karşı önlem alınması çok yerinde olmuş.
askeriyenin içindeki dünya ile içinde yaşadığımız dünya arasında en ufak bir alaka yok ancak askeriyenin de tepesinde siyaset tezgahından geçmiş biri bulunuyor.
sistemin son halinden itibaren askeriye de siyasileşmeye başlamıştır ve bundan sonraki cumhurbaşkanı belki de bu durumu en açık şekilde hissettirecektir.
ben bir er/erbaş iken, yukarı doğru işleyen bir silsileye şahit oldum. bizim komutanımız albay, onun komutanı kurmay albay, onun da komutanı generaller silsile halinde ve sonra genelkurmay başkanı sonra cumhurbaşkanı. bir de savunma bakanı var nereye koyacağımı bilemedim.
işte bu cumhurbaşkanı genel seçimlerle başa gelmeye devam ettikçe bu zincir bir yerde kırılabilir. askeriye siyasileşebilir. askeriyenin içinde özellikle kurmay sınıfında tehlikeli bir "kime oy verdin" tartışması başlayabilir.
tüm bu tehlikeler üzerinde bir de tek bir seçimle tüm sistemin değişmesi muhabbeti var. önceki işler yarım kalıyor, sonraki işler sorun oluyor ve saire. tam alıştı insanlar hop bir seçim daha. bir yöntem düşünülmeli bu duruma karşı.
yöneticimizi seçmeyelim mi sorusu, en çok kafaları karıştıran soru. bir sistem değişikliği lazım ise, bu halka rağmen mi olacak yoksa halk ile beraber mi?
sistemin yaşaması için halk ile beraber gerçekleşmesi önemli. tıkır tıkır işliyor gibi görünen askeriye sistemini alıp sivile yapıştırmak yanlış olur, ters teper. yeni bir padişahlığı da bu millet kabullenemez. çözümü bulunması gereken sorunlar var ancak ortada. çok açıktır.
tamam yani cumhuriyette seçilen kesim belli bir kaymağı yiyor, önerdiğini anladığım sistemde bu kaymağı yiyen kitle çocukken belirlenecek ve ölene dek yemeye devam edecek.
çözüm belki kısmen şu olabilir ki; bir kitle bu ülkeyi yönetme ehliyetine sahip olacaksa, mülk edinme hakları olmayacak. harcamalarını devlet için devlet kasasından yapacaklar ve her kuruşun hesabını verecekler. ev, köy, arsa ve saire edinemeyecekler. her ay için belki ekmek, simit, poğaça, çay, sigara ve benzeri ıvır zıvır harcamalarını yapabilmeleri için asgari ücrete veya vekil maaşına denk(neye göre belirlenecekse) bir tutar ellerine geçecek, hepsi bu.
aile ve akrabaları meselesi de bir şekilde çözülmek durumunda. mülksüz bir kişi, ailesi aracılığıyla mülk edinebilir. önüne geçmek gerek.
yani mantıklı bir sistem kurgulamak zor arkadaşlar.
Kesinlikle doğru bir düşünce.
Neden o alanda spesifik biçimde eğitim alacak nitelikli insanlara şans vermek varken sosyal medya ve paranın etkisiyle şişirilmiş balon siyasetçileri seçiyoruz.
Her önüne gelen siyasetçi olmamalı.
Kendine has eğitim modeli ve sınavları olan okulları bitiren kişiler arasında seçilmeli siyasiler.
