Bugünkü Cuma hutbesinde cumhuriyet en güzel yönetim biçimidir, insanın özgürlüğünü savunur; islam dini de özgürlüğü savunur denmesi namaz kılmama, oruç tutmama rağmen şeriatı sevmeyen birisi yaptı beni. Gerçi zaten sevmiyordum şeriatı ama bugün de bunu tetikler oldu bu hutbe.
Cumhuriyet güzel birşey evet ama Atatürkçü değilim, atatürk'ü seviyorum.
cumhuriyeti şu ya da bu sanmakla beraber anılması gereken hataların ilki, cumhuriyeti demokrasinin temeli ve laikliğin koşullayıcısı belleme yanlışıdır. oysa laiklik ve demokrasi bir yönetim biçimi olan herhangi bir sistem içinde tasarruf edilebilecek enstürmanlardandır. cumhuriyetin kendisi değildir.
türkiyede bitmek bilmeyen bir başka paranoya da cumhuriyetin korunması ve sürekli tetikte beklemeyi gerektirecek bir tehlike algısının homojen bir bilinç oluşturmasına bağlı olarak birilerinin sürekli cumhuriyeti yıkma telaşesinde olduğu konusunda teyakkuz halinde olmasına çabalamaktır. cumhuriyete, yapısı itibariyle ikame gösterilen monarşiyi yeniden hortlatacak, bir aileyi başa geçirip monark biada dönük saçmalıkların yaşanacağına dair bir korku anlamına gelen cumhuriyeti her daim koruma ve kurtarma operasyonuna nazır ruh hali aslında statükonun korunmasını koşullayan sinsi götverenliğin ta kendisidir.
cübbesi terden kokan insanların sırf dikkat çekmek ve bişey biliyomuş havalarına girmek için rahat rahat söyleyebileceği sözdür. bunu diyen arkadaşı monarşik düzendeyken bir pazar sabahı adanada düşlemek ne kadarda eğlenceli olurdu kim bilir... ama olmuyacak duaya selavat getiren terli cübbe takımına yüzümü dönerek söylyebilirimki bunun sizden geldiğine inanın hiç şaşırmadık siz daha salakçasını yapana kadar en iyisi bu...
dikdatörlük ve benzeri yönetimlerde yaşamamış birinin söylemi olabilir.
cumhuriyet özünde güzeldir fakat belli yerlerinde çıkar gruplarının müdahalesi ile degişime ugramıştır.
cumhuriyet çok da önemli değildir.
önemli olan demokrasidir.
cumhuriyetin olmadığı ingiltere, danimarka, ispanya gibi ülkeler gelişmiş demokrasileriyle öne çıkarken adı cumhuriyet olan bir çok ülkede demokrasinin esamesi okunmaz.
yani mesele demokrasiyi cumhuriyetle yoğurup içselleştirebilmektir sevmişsin sevmemeişsin çok önemli değil yani.
Adam olamadın gitti zevzek
Beni bilemedin gitti zevzek
Yürü be yürü be yürü be yürü be insan değilsin
Kendini bilmeyen canım eli ne bilsin
Halkı halkı halkı halkı hakkı ne bilsin
Hele bak şu aynaya yüzün yüze benzer mi
Ta sabahtan uyumuş gözün göze benzer mi
Vay o boyun devrilsin özün bize benzer mi
içimizden birinin Atatürk'ten zekiyim ve ona dayanarak söylüyorum diyerek cümleye başlayıp ardından da vay efendim cumhuriyet şöyle kötü şurda eksiği var şurda anarşikliği var diyerek devam edebilecek bir fosiptiğin bulunmadığını varsayarak konuya tekrardan cevap veriyorum: boynuna cübbeden tasma yaparak diğer ucunuda çok sevdikleri coni amcalarına veren * bile düşünme hakkı verilmiş rejimde tasmanın yönünün cahillik ve kölelik olduğunu bilmeyen insanların söyleyebileceği yegane cevaptır.
