ilan edilişinin 89. yılında halkın ciddi olarak sahip çıkması gerektiğini gördüğümüz değerimiz.
ya molla ya ata. bize kalmış ey halkım. artık uyumadan önce ülkem için ne yapabilirim diye düşün. hoş onlar bunu düşünemeyecek duruma getiriyorlar bizi ama açlık mı onurlu yaşam mı?, kula kulluk etmek mi kendinin efendisi olmak mı?
bunların seçimini yapmak sana kalmış...
ilan edilişinin 89. yılında bile hala tehlikede olan oluşum.
adamlar yemiyor içmiyor israil malı olmaya devam ediyor. nasıl olurda ülkeye çökeriz , nasıl olurda darbe provakasyonu yaparız. nasıl yaparız da cumhuriyeti tehlike altında gösteririz diye ıkınıp duruyorlar.
şaka gibi. resmi tören yapılıyor. tüm televizyonlar naklen veriyor. resepsiyon yapılıyor. anıtkabire gidiliyor. ama israilin sevdalısı bunları görmezden gelmeye , yok saymaya çalışıyor.
ama halk uyanık. bunları iktidara getirmiyor.
bunlar iktidara gelemdikçe daha da deliriyor daha da komikleşiyor.
bak misal , tek bir karikatür. 100 küsür sayfalık çakma solcu ordusunu perişan etti , sinir krizlerine soktu.
son günlerde hilafet hasretiyle yanıp tutuşan samimiyetsiz cumhuriyet savunucusu iktidar tarafından özgürce kutlanması engellenen yönetim şekli.
bu ülke'de, insanların, ülkesinin bağımsızlık bayramında elinde ülkesinin bağımsızlığının sembolü olan bayrağı taşıdığı için polis tarafından jop ve biber gazıyla müdahaleye uğradığını da gördük ya.
bir yönetim şekli olarak araçtır adı üzerinde. amaç haline getirilmiş.
cumhuriyet ile birlikte kaybeden hep türkler olmuştur.
cumhuriyet ve soyadı kanunu ile kimin ne olduğu karartılmıştır.
ne mutlu türküm diyene felsefesi yanlıştır. her sakallıyı dede sanma olayı vuku bulmuştur.
bugün ülkede siyasette, ekonomide, sanatta, medyada söz sahibi olanların gayritürk olması cumhuriyetin eseridir.
cumhuriyet türke uygun bir yönetim şekli değildir. hiç bir zaman olmamıştır, olmayacaktır.
