reklam şöyledir: Bir grup insanın sırtını kamereya dönüktür. Birden kameraya en yakın kişinin üstüne bir ışık düşer. Bir süre sonra ışık düşen genç, ışığa bakar. Alt ses, farklı düşünmeye dem vurup, reklam biter.
Şimdide Platon'un mağara benzetmesine bakalım.Özel not: Aşağıdaki bilgiler, internetten değil, bizzat kitaptan özetlenmiştir:
"Mağara içindeki insanlar, mağara kapısına sırtları dönük zincirlere bağlı oturuken ve sadece gölgelere bakarken, yüzlerini ışığa döndürürsek zorlanacaklardır. Ancak bir süre sonra ışığa gözleri alışacak ve dünyayı olduğu gibi göreceklerdir." (Platon, Devlet, Ekim 2001, 3. Baskı, iş Bankası Yaınları, sf: 183-184)
Şimdi felsefe tarihinde platonun yeri ayrıdır, 2007 yılında platon'u savunmak ayrı. Sen çok geride kalmışsın be cumhuriyet gazetesi. hem de çok geride.
Ama geçerli değil mi diyen yazarlara, modern felsefeyi okumalarını salık veririm. Eğer platonculuk geçerliliğini koruya bilseydi, hala geçerli olurdu.
Felsefe insanın ürünü değildir, tam tersine bir toplumun o anki halinin bir beyinde algılanmasıdır. Bu nedenle antik yunanın tarih olalı çok oldu. Aynı platon gibi.
Edit: hay sıçayım ulan senin eksi veren beynine. Beyin olsa azcık düşünürsün. Platon okudun mu bok herif ya da kadın. her ne isen. Okumadıysan ne demeye eksi veriyor ipnelik yapıyorsun. Siyasete bulaşacaksan git önce kır kıçını felsefe oku. sözlüğe de yazma.
platonun magara benzetmesinde şöyle bir olasılıktan bahsedilir. sırtları mağara kapısına dönük insanların magarasında akşamları ateş yakılır arka taraflarında. sonra kutular içinde kuklalar o ateşin önünden defalarca taşınır. duvara bu kutudaki kuklaların gölgesi düşmektedir. bu mağarada yaşayanların dünyayı algılamaları için kullanabilcekleri tek malzeme bu görüntülerdir. içlerinden biri birgün bu zincirlerden kurtulup magaradan kaçar, dış dünyayı görür, ağaçları çiçekleri, gerçek yüzleriyle insanları, ve gerçek ışığı; güneşi. daha sonra magaraya dönüp bu gördüklerini arkadaşlarına anlatır. ancak arkadaşlarının hafızalarında bu imgeleri anlamlandıracak kadar veri yoktur ve onlar için anlatılanlar saçmalıktan öteye geçmez. yani gerçek diyerek inandığımız şey görebildiğimiz kadarıdır. bu halde platonun magara benzetmesini modern felsefe dışında tutmak onu geçersiz kılmaz.
