korku verici bir hadisedir. haliyle cuma akşamınızdaki rahatlığınız da kuş olup gitmektedir. yarım gün mesai olması durumunda işler biraz daha keyifli yada biraz daha az ızdırap verici olabilir. pazar günlerini daha çok sevmenize neden olur ve pazar sendromunu ortadan kaldırır. işe gelirken trafikten arınmış yollardan sakin sakin gelmeniz de olayın artıları arasında sayılabilir.
geriye birtek iğrenç pazar gününün kalmasıdır ki bu iğrenç günde insan sadece bol bol yatar. ayrıca cumartesi çalışan kişi hep özlemle anar universite günlerini falan vay be der ne günlermiş şimdi 6 gün çalışıyoruz haftada. bu durum ayrıca kişinin haftasonu şehir dışı seyahat olayınada büyük engel teşkil eder. hep gıptayla bakılır cumartesi çalışmayan kişiye, arkadaşlarınızda belli bir süre sonra alışır ve aramamaya başlar sizi cumartesi aktiviteleri için, o çalışıyo cumartesileride gelemez nasıl olsa derler.
(bkz: ağlamak istiyorum)
özel sektör ün çalışanlarının sosyal hayatını,o acımasız dişlisinin içine alıp ezmesidir, nefret ötesidir çünkü bireyin geriye pazar gününden başka bişey kalmamaktadır.
saatlerin pazartesiden bile zor geçtiği bir gündür. hele tam öğle saatlerinde müdür efendi yeni bir rapor türü icad edip uygulamasını görmek isterse değmeyin keyfine!
Devlet Memurları Kanununa tabi değil de özel sektördeyseniz kaçınılmazdır.
Korkunçtur, evde herkes uyurken, kalkıp işe gitmek eziyetinin adıdır.
Dinlenemezsiniz, 6 gün çalıştığınız için hafta bitmek bilmez, cuma akşamı misafir gelir, geç saatlere kadar oturulur, ve sürekli nasılsa yarın hafta sonu denir, oysa siz için için küfredersiniz, sana hafta sonu bana mı diye.
Tüm yıl içinde toplasan 5 cumartesiyi geçmez yoğunluk olan cumartesiler. Bu, kızgınlığınızı daha da artırır, neden boş durmak için işyerine geldiğinizi anlayamaz, bunun enerji, para müsrifliğinden başka bir şey olmadığından dem vurup durusunuz.
Değişen bir şey olur mu, hayır elbette. Öyle bıkarsınız ki işten ayrılıp, cumartesileri mesai olmayan başka bi iş yerinde işe başlamayı bile düşünürsünüz.**
