Korku ve baskının egemen olduğu topraklarda, toplumun çoğunluğu otoriter uygulamalar karşısında sorgulamak yerine susarak boyun eğer.
Ama boyun eğmeyen bir azınlık her zaman vardır ve onlar insanlığın biricik teminatıdır.
Cumartesi Anneleri/insanları, hak savunucuları 17 yıldır korku, baskı ve gözdağına prim vermediler. Bu toprakları faili meçhuller, yargısız infazlar, kayıplar, toplu mezarlar cehennemine çevirenlerin peşini bırakmadılar; insanlık onuruna her koşulda sahip çıktılar.
383. buluşmalarında kırmızı bir karanfille sizi de Galatasaraya çağırıyorlar.
yıllarca kaybolan çocuklarının bulunması için seslerini duyurmaya çalışan annelerdir. bıkmadan usanmadan her cumartesi günü galatsaray lisesi önünde toplanıp kaybolan birini anmaktadırlar. "failler belli kayıplar nerede" sloganları da çok yerindedir bence. zira kaybolanların çoğu gözaltına alındıktan sonra kaybolmuştur. o kadar çok seviyor ve özlüyorlar ki çocuklarını... cumartesi annesi olan berfo ananın şu sözleri bize sevgilerini gösteriyor. ""31 yıldır evimin kapısını kilitlemiyorum. Belki bir gün çıkar gelir, kapıyı kilitli bulmasın diye açık tutuyorum." bandista da cumartesi anneleri, arjantin, filistin anneleri için şarkı bestelemiştir.
kararlı direnişin 355. haftasında yarın saat 12.00'da kaybedilen yakınları için galatasaray meydanı'nda, hukuksuzluğa karşı mücadeleye devam edecek olan eli öpülesi analardır.
siyasilerin oy kapısı olarak ciddiye almadığından ve biraz da kıllı kıçlı bir geçmiş olduğundan pek kapısını çalmadığı, hatırlarını almadığı annelerimiz.
behzat ç'de gündeme geldiler bugün.
keşke birileri daha çok konuşsa, birileri bunları da konuşsa.
benim annem pazarları uyandırmaz yavrusunu
benim annem pazartesi demlikte bir çay tanesi
benim annem salı günü ya hüzün ya düğün tülü
benim annem bir çarşamba görmesen de sen aldanma
benim annem perşembeyi iyi bilir işkenceyi
benim annem cumaları gezer bütün kuytuları
benim annem cumartesi her bir dilde çıkar sesi
benim annem cumartesi elinde solmuş bir resim
benim annem cumartesi hesap soracak öfkesi
benim annem cumartesi benim annem cumartesi
benim annem cumartesi annesi, her cumartesi sokakta, her hafta başka bir kayıp hikayesi bazen bekler saatlerce umut olmuş işkence bazen cop yer sırtına hebersizce...anne bul beni.
Oturup durmaktan başka bir şey yaptıkları yok diyen başbakanın, bir anda yardım eli uzatmayı düşündüğü anneler. Amaç ne olursa olsun yardım etmesi hoşuma da gitmiyor değil. Ama keşke haklarında öyle konuşmadan ve daha önce uzatılsaydı o el. Seçim yaklaştığı şu dönemde değil. Herkese de annelerin acısından nemalanıyor dedirtmeseydi.
Tenha bir seher kuşluğunda
Güneşi demleyen suretin
Gülümser gibi insanların acizliğine
Ve sen, yan üstü düşmüşsün
Yığılmışsın
Yalnızlığın sükut gölgesine
Üzerin darmadağın
'göğüs kafesinin hemen sağında
tam dört delik
kızıl, kıpkızıl tam dört delik
ve gözlerinin ferinde
sessiz, sakin bir ölüm'
-Tam on yıl oldu-
Kara gözlü esmer çocuk
Bu mezar taşı senin midir?
Sen gideli bu diyardan
Kaç yıl oldu, bilen mi var?
