günümüz piyasasında iyi denilebilecek maaşlarından ve diğer imkanlardan olmak istemeyen "allah için vazifelenmiş" imamlarımızın alet oldukları propagandalardır. yarıya yakını zaten hiç girmemeleri gerektiği halde siyasetin içerisindeler bir şekilde kalan yarısı da işte "böyle iş olur mu" deseler o ağızlarından allah düşmeyen hak düşmeyen adamlar tarafından ihraç edileceklerini bildiklerinden sessiz kalıyorlar ve ellerine verilen kağıtları okuyorlar.
yenikapıda miting vardı bir cuma akşamı mı neydi yalan olmasın belki cumartesi günü. oraya gitmeniz gerekiyor diyen müftüden cuma vaazı dinledik daha 1-1,5 sene kadar önce. yazık ne diyelim ki.
Bakış açısının doğurduğu saçmalıktır. Bir tabloya bakarsın ve ne kadar sürrealist bir çalışma olduğunu söylersin. Diğeri de aynı tabloya bakar ve bir kaç fırça darbesinin yüzlerce ağacı oluşturduğunu fark eder. Hangi görüşün doğru olduğu insanın zihninde oluşan fikirlere göre beyan edilir. Velhasıl kelam, cuma hutbesini dinleyen kul allah'ın lütfunu ve bilimum dünyevi gereksinimleri anlar ama bazı insanlar da bu hutbenin bir propaganda olduğunu ileri sürer.
Yani doğru olan şey burada özneldir, göreceli kavramdır. provake edilmemesi gerek cuma hutbeleri. Her şey elimizden gitti, bari burakın da dinimiz kalsın.
