ortalama yılda 52 cuma boyunca gerek "cuma'ya gitmeyen yazarlar" listesi olsun, gerek cuma'nın faziletlerini anlatmak olsun, ve gerekse bakın ben gidiyorum sizler gitmiyorsunuz kıyaslaması olsun, başlıklar açan ve o başlıkta kendine ve muhtemelen bazı aile bireylerine yürünmesinden keyif alan siyasi görüşü malum, dine bakışı kulaktan dolma, büyük bir arayışta olan ve bu arayışını imamın sözleri ile tatmin etmeye çalışan yazardır.
her cuma ayar yemekten sıkılmamış ısrarla yürümektedir. inandığı dini, toplumsal bir aktivite sanıp kitlesel eylemlerin merkezinde olmak istemektedir. oysa son hak dini olan islamiyet sadece kul ile allah arasındadır. ve kulun, allahtan başka kimseye verilecek hesabı yoktur. ve yine bana şah damarımdan daha yakın olan bir varlıkla arama nasıl gıybet ederek girmeye cesaret ettiği de merak konusudur. camii'de iken bile elinde kendinden akıllı telefonu ile sözlükte gıybet eden bu sözde müminler gıybet ettikleri kalpleri ile namaza durup allah'a bağışlanmak için el avuç açmaktadırlar. tövbe elbette insana verilen en güzel hediyedir ama bu hediyeyi böylesine ahmakça kullanan bir başka inanan da yoktur.
şimdi 3 aylar başladığı şu günde kalbinizi allaha açıp duanızı dilinizle söylerken cenneti değil de bu dünya'da iyi insan olmayı dileyin. "isteyin ki verelim" diyen koskoca allah yalan söylüyor olamaz.
