insanın aklını çorba eden amcadır. sureler karışır. dağılır. namazın huşu içinde kılınması bir yana kabul olup olmadığı bile soru işareti olarak kalır. dersin amca sesli değil yazarak çalış.
sünnet olduğu için böyle yapan amcadır ama cuma namazında bari yapma bunu amca. imamın dışında kimse sesli okumasın şu duaları sureleri arkadaş. sırf bunun için yaşlı amcaların yanında durmuyorum namaza.
ister istemez sinirimi bozan amcalardır ve nedense çoğu zaman yanıma böyle birileri düşer. zaten takıntılı bir insanım, bir de yanıma böyle amcalar düşünce ihlâs falan kalmıyor namazda. bir gün dayanamayıp, selam verdikten sonra "amca çok sesli okuyorsun, hep karıştırdım" dedim hafif tebessümle. "öyle mi?" dedi gülerek ve devam etti "sen de bizim yaşımıza gelince böyle okursun." tebessüm edip cevap vermedim çünkü amcayı haksız çıkarmak istemedim. bilirim ki sûre okurken dilini oynatarak okusan yeterlidir, imam'ın tahtına göz dikmeye gerek yok.
ekseri ettahiyatu duası okunurken, sanki gençlerin kafasını karıştırmak istercesine "hettahiyatüü" diye başlayıp selam verinceye kadar homurdanan, sağ veya solundaki insanın bu duayı tekrar tekrar okumasına sebep olan amcalardır. hoşgörü ile karşılayıp yılmadan, şaşırmadan, sabırla duaya devam etmeye çalışılmalıdır. zira bu amcalar başımızın tacıdır.
