çocukluğumun beyoğlunda, tarlabaşıda, istiklalin karma karışık sokaklarını aşındırmakla geçtiği yıllardan bana kalan, hala gülümsediğim bir olaydır bu..
istiklal caddesinde bir mağazada çalışıyorum o dönem, ki istiklal yazın her daim kalabalık,
cadde mağazaları olabildiğince doludur..günün hızlı geçtiği böyle bir dönemim henüz olmadı üzerinden yıllar geçmesine rağmen..
yine topu nonoşu, ünlüsü ünsüzü yığılmıştı istiklale..
mağazadan yüklü bir alışveriş yapan müşterim, kargolanması için adres bırakmış,
mağaza müdürümüz aydın beyde kargoya ihtiyaç olmadığına karar vermiş ve poşetleri elime vererek beni adrese yollamıştı..
adresi okudum : karaköy..
güzel.. yakın yani cadde'den tek vesait çok rahat geçerim 15 - 20 dakikada falan orda olurum diye hesaplıyorum..
allah affetsin temiz bir aydan beri kalabalıkdan harala güreleden cuma'yada gidemiyorum, ve o gün günlerden cuma, içten içe seviniyorum saat 11:20 falan,
ürünleri teslim edip hemen namaza yetişicem..
verhasıl kelam, ürünleri teslim ettim, 2 dakika geçmedi ki hoca ezanı okumaya başladı,
hemen bi sigara yaktım, biter bitmez abdesti aldım yanlış hatırlamıyorsam şahkulu camii'idi gittiğim cami daldım içeri.. karaköy'de çok derin hocalar, müthiş insanlar var bilenler bilir orda oturan varsa şayet.
cuma kılındı 1 tane adam kalkıp dışarı çıkmadı ! herkes öğlen namazını kılmaya başladı,
acelem olmasına rağmen bende kalkmadım. neyse namaz bitti... herkes dağıldı..
birbirinin elini sıkıp cuman mübarek olsunlar falan, bir feyz var içerde görülmeye değer..
sonra herkes kendini dışarı attı, çok fazla genç yok aralarında cemaatin, aralarına katıldım bende cemaat kalabalık bir şekilde camii'nin sokağından ilerliyo..
derken;
dikkatimi bişey çekti.. karşı sol sokakdan da bir kalabalık geliyo usta, böyle 20 den tut en fazla 30 lu yaşlarına kadar '' hepsi erkek '' bir grup en az bizim kadar kalabalık üstelik ve tam solumuzdan bizim gruba doğru geliyolar..
ama hepsinin istisnasız diyorum bak mübalağ etmeden hepsinin kafası yerde...
başlar önde, yüzünü göremezsin kimsenin..
ve gruplar birleşti bi noktada, kalabalıklar birbirine karıştı..
ben ulan ordada bi camii var heralde falan diye düşünürken hacılardan biri şu tepkiyi verdi :
haci ama gercek : piüüüüüü utanmazlar, aziz mübarek gün ! cix cix cix.. *
bi kaç tanesi bari bugün etmeyin, günahtır günah falan..
ben : ( iç ses ) ne oluyo lan..
cemaate karışan kalabalık, kıkır kıkır gülüyo.. derken jeton düştü benim. lannnn. lannn. huahahaha.. lavuklar zürafa sokak'dan çıkıyolar. cuma günü hemde. *
abimler kerhaneye gitmek için cuma gününü seçip,dönerken cuma saatine denk gelince tabi hacılardan küsküyü yediler..
ulan güler misin, ağlar mısın ?
neydi o tipler ya..
