insanın bir yeri ağrıdığı zaman 'canı oradadır' diye tabir ederler. gerisi tefferruattır çünkü o an için. ya da bizler-beyniyle düşünenler- de mantıklı, 'adamakıllı' şeylerle meşgul olmayı yeğleriz. tamamen bir uzva yoğunlaşma sözkonusudur yani. kişinin fikri neyse zikri odur misali.
