üzmüştür. kendisi her ne kadar zaman zaman mal gibi davransa da dizinin en sağlam karakterlerindendi.
(bkz: champion of capua)
--spoiler--
mızrağı yediğinde iç çekmeme sebep olmuş galya'lıdır. istediği, arzuladığı için spartacus'ün grubundan ayrılarak kendisi gibi düşünenler ile roma'ya saldırmıştır. spartacus kendisine katılmış şekilde roma'ya saldırmış olsaydı sahneler ne şekilde devam edecekti bilinmez. spartacus'ün pek çok kere galya'lıyı arkadan gelen tehlikelere karşı koruduğunu gördüm. spartacus olmadığında arkadan gelen bir mızrak ile olmuştur ölümü. sayı olarak crassus'un ordusu ile boy ölçüşmesi de zordur. netice olarak sürekli gaza gelmesine sebep olan naveia'nın gözleri önünde kellesi uçmuştur.
--spoiler--
ordusu düşerken bekledim (imkansız da olsa) spartacus' le gannicus uçacak diye ama olmadı. favori karakterim olmasa da çok üzüldüğüm bir sahne oldu crixus' un ölümü.
başından beri düşman olduğu agron' la omuz omuza savaşa girmesi de manidar olmuş.
rahmetli gladyatör, özgürlük savaşçısı abimizdir. biz çakır için cenaze namazı kılmış halkız, rahat uyuyasın. senin için de gider kiliseye 2 mum dikeriz.
edit: lan bu adam hristiyan değildi ki dizide amk. ne yapsak şimdi?
karı gazına gelip boyundan büyük işlere kalkışan yiğit olduğu kadar da mal gladyatör.
naevia'nın ağzına sıçayım! verdi gazı, verdi gazı crixus'u roma'ya sürdü. be gerizekâlı, roma'yı bir avuç lâvuğa bırakır mı lejyonlar?!
savaşın geçtiği sahneler dikkâtli incelenirse crixus'un köle ordusu yüksekten, hazırlıklı biçimde ilk saldırıyı gerçekleştiriyor. ancak roma ordusu'nun asıl gücü* arkadan geliyor. savaşın en önemli kurallarından biri muhaberesiz muharebe olmaz lafı burada doğrulanıyor işte. nşa bile seni perişan edecek orduya alçakta, yorgun ve hazırlıksız yakalandın. bedelini de canınla ödedin.
burada uludağ sözlük okurlarına sesleniyorum: bir şeyin başı oldunuz diye götünüz kalkmasın.
