Tertullian'ın De Carne Christi isimli eserinde geçmiş olan bir tümevarım paragrafının bir nevi özütüdür. Basitçe anlatırsak, bu kitapta Tertullian akıl ile inancın bir kıyaslamasını yapmaktadır ve temelde inancını mantıksal ve nedenlemeye dayalı yöntemlerle açıklamaya çalışan mezhep ve goruslere karsı cıkmaktadır. Tertullian'a gore inancın akılla açıklanmasına luzum yoktur zira inanç zaten aklın üstünde bir mevcudiyettir. yani bir inancın varolabilmesi için aklın baştan susturulmuş olması gerekmektedir. O yüzden bir şeye inanmayla bilme arasındaki fark inançla us arasındaki farka denktir. sözün özü bildiğin, bilebileceğin, ispatlayabileceğin veya tekrarlayabileceğin şeyleri o anda açıklama getirsen de getiremesen de inanma imgelemine sokmassın, bu imgelem daha ziyade bilemeyeceğin, bulamayacağın, akılla acıklayamayacağın ve tekrarlayamayacağın fenomenler için geçerlidir.
Tertullian (i.s. 160-225), Hıristiyan inancına geçtiğini açıklayınca çevresi onu ayıplar. Kendisine Hıristiyanlığın 'deli saçması bir yahudi oyunu' olduğu söylenince şu yanıtı vermis: credo quia absurdum est ( ben bunun zırva/saçma olduğunu biliyorum, ama inanmak istiyorum). Tertullianin bu sözü bir dönem Hıristiyanlığın credo su (amentüsü) yapılmış. Hıristiyan ilahiyatinda buna, 'önemli olan iman etmektir, inanılan şey zırva olsa da fark etmez' şeklinde bir tefsir de getirilmiştir
Akıl almaz olduğu için inanıyorum. Anlamına gelir kartacalı tartillianus a aittir. inanmakla bilmek arasındaki farka dikkati çeken dönemine damgasını vurmuş bir sözdür.
Kısaca; Bildiğini açıklayabilir ve hatta ispatlayabilirsin fakat açıklayamadığına olan tutkun, dilinin ve aklının ötesinde bir mevcudiyet gerektirir gibi anlama gelir.
Bu arada "Absurd" kelimesi latince imiş, enteresan.
