coyotenin kendi kötü kaderine malup olması durumudur. kıvrak zekasıyla kurduğu her plan tanrısal güçler tarafından fizik kurallarının altüst edilmesi sonucu başarısızlıkla sonuçlanmaktadır.
bik bik ötüp duran kafa ziken bir yaratığı yakalasa ne olur yakalamasa ne olur, hayır etine dolgun bir şey de değil ki doyursun iki lokma, bırak coyote bu işleri acme den alet edevat alacağına pizza söyle lahmacun söyle kendine doyur karnını artizlik yapma.
zıttı, sınırlı sayıda çekilip belli kişilere istek üzerine yükek bir fiyata satılmış olan özel bölümlerde gerçekleşen olay. eğer ki geceleri hala road runner'ın o iğrenç düdüğümsü sesiyle kan ter içinde uyanıyorsanız, mantıksız düşen kaya parçalarının çocukken ruhunuzda açtığı yaralar hala kapanmadıysa üzülmeyin, road runer da jerry de sonunda yakalandı. canlı canlı parçalandılar ve besin zincirinde ait oldukları yere geri döndüler.
elinde her türlü teknoloji, kaynak, imkan olmasına rağmen doğal yetenekleri dışında hiç bir şeye sahip olmayan road runner'ı yiyemez. bunu kurgulayan amerikalılar büyük ihtimalle 2. dünya savaşı almanyasına gönderme yapmak istediler. ama ironi işe yine karşımıza çıktı, şu an bu çizgi film resmen vietnam, ırak gibi amerikan başarısızlıklarını akıla getiriyor. ya da bilmiyorum sadece benim aklıma geliyordur.
çocukken acaba bize bir şey mi anlatmak istiyor bu çizgi filmler diye hep içimden geçirmişimdir.aynı durum tom ile jerry arasında da geçmektedir.n'olur lan bir kere yakalasa da görsek,sonra yine kurtulur road runner,mutlu sonla biter yine çizgi film.road runner'ı yakalatmamak için yer çekimine bile karşı görüntüler oluşturulmuştur bazı bölümlerde.uçurumdan kayayı atıyor,kaya geri coyote'nın başına düşüyor.hadi len cocuk mu kandırıyorsunuz.*
