o dönem üç defa oldum. ilki çok ağır seyretti. iştahım komple kesildi. ilk üç gün hiç bir şey yemedim. yiyemedim. evde yattım uyudum. bol bol dinlendim. tek bir tane bile hap içmedim. çünkü o hapların hiç birisi corana ilacı değildi. hastaneye yatanların çoğu öldü. pandeminin başında amcam sapasağlam gittiği hastaneden tabutla çıktı. sonunda da babamı kaybettik. entübe ettiler. helallaştık. 15 gün içinde de kaybettik. 2 sene arayla iki canı feda ettik coronaya..
--spoiler--
Otobüse binemiyor diye psikolojisi bozulan bir tek sen varsınlar aykolik
--spoiler--
Ondan değil aslında. Genel olarak. Kişiliğim yeni yeni oturuyordu. Dinsel nedenlerin de etkisi var. Mesela islam'da kabz hali var ama tasavvufi bir kavrammış. Biat konusunu bilmiyordum. Ne desem elfaz-ı küfür mü diye şüpheye düşüyordum. "Dünya müminin zindanı, kafirin cennetidir" hadisi beni olumsuz etkilemişti. Cehennem azaplarını araştırıyordum falan.
Otobüse binemiyor diye psikolojisi bozulan bir tek sen varsınlar aykolik
Ne otobüs sevgisiymiş be.
Sen yine iyi zamana denk geldin eskiden körüklüler vardı. içinde konserve kutusu gibi sallanır dururduk.
Biri de benimdir. Olmadım ama 1 buçuk sene falan kendi başıma toplu taşımaya binemedim. O zamanlar da psikolojim çok bozuktu maalesef. Şimdi karantina dönemi olsa sıkıntıdan patlardım.
