iflas etmiş bır hayatın bılançosu.
Necipin isteğini yerine getirecektim. Onunla buluştuk. Ama olmadı, olmadıistememe rağmen onun olamadım. Daha doğrusu beceriksizliği yüzünden hem hayatım mahvoldu hem de Necipi kaybettim.
O gün günlerden Pazardı. Bindiğimiz taksinin penceresinden giren rüzgar saçlarımı dağıtıyordu. Gecekonduların bolca bulunduğu Zeytinburnu;nda bir evin önünde durdu araba. Nasıl bir evdi, merdiven çıktık mı çıkmadık mı hatırlamıyorum. Girdiğimiz odanın duvarları dergilerden kesilip yapıştırılmış açık saçık resimlerle doluydu. Onları görünce utandım, başımı öteki tarafa çevirdim ama orası da aynıydı. Başımı nereye çevirsem aynı resimler karşıma çıkıyordu. Bir ara utanmayı bir kenara atarak bu resimleri incelemeye başladım. O:
-Bu oda bir seks albümüdür. Bak burada seksolojinin her türlüsünü görebilirsin. ilginç pozisyonlar görmek istiyorsan bu tarafa bakmalısın. Bunları bulmak için çok uğraşmadım. Hepsi yurt dışından gelen dergilerden kesilmiştir. Almanyada amcamın oğlu var, istediğim zaman hemen gönderiyor. Nasıl beğendin mi?
-Bilmem.
itiraf etmek gerekirse bir an önce ne olacaksa olmasını istiyordum. Necip bir şişe iyi şarabı mutfaktan alıp getirdi. Yanına biraz fıstık ve leblebi de koydu. Kadehleri birbiri ardına yuvarlarken içmem için bana da ısrar ediyordu. Derken şişeler birken iki, ikiyken üç oldu ve dördüncü şişe de bitti. Fitil gibi sarhoştu. Ellerimi, yüzümü, ayaklarımı öpüyor, bir yandan da üzerindekileri çıkarıyordu. Sapıkça şeyler söylüyor, kendisine ayak uydurmamı istiyordu. Her dediğini yaptım, ama öylesine kendinden habersizdi ki oracığa sızıp kaldı.
Kendine gelmesi için üç-dört saat geçti. Gözlerini açtığında :
-Sibel, artık benimsin değil mi?En kısa zamanda seninle evleneceğiz, göreceksin seni senden daha çok seveceğim.
O günden sonra Necip, beni ihfal ettiğini zannederek günlerce aramadı. Umudumu yitirdim, yemeden içmeden kesildim. Yapılan bu hakareti hazmedemiyordum. On beş gün sonra tesadüfen yolda karşıma çıkıverdi. Yüzüne ondan nefret ettiğimi haykırarak oradan kaçtım. En ufak bir tepki vermedi. Ne bir söz söyledi ne de peşimden koştu;
iki gün işe gitmedim. Kimseyi görecek durumda değildim. Patron eve haber yollayıp işe gelmemi yoksa gelmediğim günleri haftalığımdan keseceğini söylemiş. Mecburen gittim.
Kenan;ın kollarına düştüğüm günü ise lanetle anıyorum. Tatminsizlik içindeydim, biraz da Necipe inat doyum arıyordum. Bu şartlarda karşıma kim çıkarsa çıksın onun olacaktım. Şans galiba Kenan;dan yanaydı
Kim ne derse desin Kenan, gene de Necip e göre namuslu bir insanmış. Üstelik o da beni sevdiğini söylüyordu. Hamile kaldığımı öğrendiği zaman derhal evlenmemiz için ailesini devreye soktu.
Buna rağmen Kenana karşı hiçbir şey hissetmediğimi biliyorum. Bir anlık duygu beni benden aldı. Karnımdaki çocuğu da sevemedim. Sanki bu çocuk benim canım kanım değilmiş de muzur bir tümörmüş gibi geliyor.
Bundan sonra yazacak bir şeyim olacağını da zannetmiyorum. Bu yarım kalmış defter de bir gün benim tarafımdan yada başka birisi tarafından okunur mu, onu da bilemiyorum.
Elveda Sibel, elveda güzel günlerim, elveda anılarım, elveda Nec
Her şey bitti artık. Ben Kenan Mantarın karısı Sibel Mantar, karnımda taşıdığım çocuğumun babasıyla, ama gerçek babasıyla evlendim. Bir kaç gün önce hamile karnımla giydiğim o bembeyaz gelinliğin bile bana yakışmadığını ve oradaki insanların riya dolu, alay dolu bakışlarını hiç unutamıyorum.
Çok da komik bir halim vardı, çünkü neredeyse çocuğum yürüyerek düğünüme gelecekti.
Kocamustafapaşada mavi boyalı, tek katlı bir evim var artık. Bundan böyle evimin hanımı olacak, çocuk üstüne çocuk doğuracak, onları büyütmekle ve tiksindiğim şu adama hizmet etmekle ömrümü geçirecektim. Şimdi bir alın yazısı olduğuna ve ne yaparsan yap bunun değişmeyeceğine inanmaya başladım. *
Ah şu erkeklerin askerlik hatıraları yok mudur? Her fırsatta anlatıp etrafındakileri canlarından bezdirirler. 15 aylık askerlik boyunca yaşadıklarını 15 yıl boyunca anlatırlar ama yine de bitiremezler.
Sırf bu huyumuz yüzünden birçok bayan bıkar bizden, yaka silker.
Ama bilmezler ki askerlik anılarından bazıları komedi filminden daha beterdir. Bu kadar komik olan askerlik anıları neler midir? Hep beraber bakalım
Not: Aşağıdaki anıların birçoğunu bizzat yaşamış bulunmaktayım.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
1-)
Kıbrıs'ta askerlik yapmak için uçağa binmiştim. Kıbrıs Ercan Havaalanına vardığımda askeri eşyalarımın olduğu valizimin bagaja yüklenmediğini, 3 gün sonra göndereceklerini söylerler. Mecburen nizamiyeye giderim.
Ertesi günü herkez kamuflajlı, bir ben sivilim. Gelen her rütbeli sorar...
--Kamuflajın nerde. Buraya tatile mi geldin zibidi?
--Komutanım havayolu şirketi kaybetmiş. 3 gün sonra getirecekler
-- iyi tamam. 3 gün boyunca ortalarda görünme.
Her gelen rütbeli aynı soruyu kelimesi kelimesine sorar. Aynı cevabı veririm.
En son bir uzman çavuş sorar.
--Kamuflajın nerde? Buraya tatile mi geldin zibidi?
Artık sinirlerime hakim olamayıp cevap verdim.
--Evet komutanım. tatile geldim. (Askeriyede tatil yapma hevesim var ya)
Komutan aval aval suratıma bakar. Cevap veremeden gider.
-----------------------------------------------------------------------------------------
2-)
Komutan hiç bilmediğim bir konuda görev vermiştir. Haliyle yapamadım. Fırça atmaya başlar;
--Niye yapamadın öküz? Arkadaşlarından niye yardım almadın öküz, niye gelip söylemedin öküz, öküz aşağı öküz yukarı...
En son tekrardan sorar
--Sen öküz müsün?
--Evet komutanım. Ben öküzüm.
--Git o zaman arkada 1 saat otlan gel.
----------------------------------------------------------------------------------------------
3-) Komutan bir görev vermiştir. Ve asker konuyu anlamamıştır. Başlar fırça atmaya.
--Sen gerizekalı mısın anlamıyorsun, sen gerizekalı mısın sormuyorsun. gerizekalı aşağı gerizekalı yukarı.
Arkadaş dayanamaz ve cevabı verir.
--Evet komutanım. Ben gerizekalıyım.
--Git mutfaktan havuç alıp ye o zaman. Havuç zihnini açar.
--------------------------------------------------------------------------------------------
4-)
Birlikteki yazıhanedeki yazıcı bozulmuştur. Dolayısiyle bütün işler yarım kalmıştır. Akabinde komutan gelip sorar?
Komutan: Şu niye hazır değil
Asker: Yazıcı bozuk komutanım
Komutan: Bu niye hazır değil
Asker: Yazıcı bozuk komutanım.
Komutan: O niye hazır değil
Asker: Yazıcı bozuk komutanım.
Arabaların motorlarında kayış vardır. Kayış koptuğunda yapılabilecek en kısa çözüm kadın çorabıdır. Şansınız varsa 10-15 km götürebilir sizi.
Her cuma günü askeri araçların bakımı yapılır. Ve aynı zamanda araç bakımı- arızası konusunda bilgi verilir. Bilgimizi test etmek için de bazen soru sorulur.
Komutan:Motor kayışı koptuğunda neler yapılabilir:
Asker: Kadın çorabı bağlarım komutanım
Komutan: Ulan askeriyede kadını buldunuz da çorabı mı kaldı? Kadını bulsanız arabayı terk edersiniz siz.
Komutan emir verir.
--Kısa dönem askerlerden makine mühendisleri derhal gelsin yanıma.
3-5 dk içinde hepsi toplanmıştır.
Emir gelir:
Komutan: Garajdaki jeep ile ilgileneceksiniz
Askerler: Komutanım biz sadece teoride biliriz. Gerçek hayatta hiç araba tamir etmedik
Komutan cevap verir:
Gerizekalılar, arabayı sadece iteceksiniz. Benzini bitti.
???
---------------------------------------------------------------------------------------------------
7-)
Kıbrıs'ta trafik soldan işlediği için bütün arabaların direksiyonu sağdadır. Bize göre tam tersi yani.
Nizamiyeye taksi çağırılır. Taksi gelince ön koltuk heveslisi arkadaş hemen sağ kapıya yanaşıp açmaya çalışır. Zorlar ama kapı açılmaz. Şöför dayanamaz ve camı açıp seslenir.
--Birader arabayı sen mi kullanacaksın?
