Filmin tek iyi yönü şarkıları doğru yerde kullanmak olmuş.
ianın, karısına artık onu sevmediğini söylediği sahnede “love love will tear us apart” çaldı, bir sahne daha vardı, ian’ın sevgilisyle kesiştiği sahnede çalıyordu, şu an hatırlayamadım. Veee son sahnede de atmosphere’in çalmasıyla film güzel bitti.
Güzel bir film. Filmin sonunda çalan şarkı çok çok iyi olmuştu. Ama bence eksik olan, konserlerde ian’ın neden öyle dans ettiğini açıklamamaları. ian, atak geçirdiği zaman anlaşılmasın diye dans ediyormuş gibi yaparmış. Neyse küçük bir detay zaten. Tavsiyedir, izleyiniz.
Ünlü R&B şarkıcısı Janet Jackson'ın 1986 çıkışlı üçüncü stüdyo albümüdür. Albüm, Janet Jackson'ın kariyerinin başlangıcı olarak kabul edilmektedir. Albümde tamamen 80'li yılların Pop ve R&B tınıları hakimdir. Albümden çıkan çoğu klipte koreografiler Paula Abdul tarafından düzenlenmiştir. "When I Think Of You" adlı parça, Janet Jackson'ın ilk zirve şarkısıdır. "Nasty" adlı parça ise içinde geçen "That's Janet, Miss Jackson if you Nasty" ("işte Janet, Bayan Jackson, eğer uçuksan") adlı sözlerle 1980'li yılların önemli simgelerinden olmuştur.
Sakin ama güzel bir beyonce şarkısı. "Revolution" adlı derleme albümünde yer alır.
şarkı sözleri ve bağlantısı:
I gotta give up to quiet
the storm that rages inside
the way that I hid my damage pride
you gave me away
And I've had enough
I imagine the words I say to you
I'm finding strength to follow it through
I'm ready to change
[chorus]
I'm letting go, I'm letting go
We're only friends, We're only friends
Tonight we'll let the music free our soul
So let it show, So let it show
We can't pretend, we can't pretend
We only find ourselves by loosing all
Control (x8)
I'm opening up
show me a sign I can't relieve
These crazy emotions flow through me
I'm gonna explode
You take me away
and what is my ordinary life
I wont be afraid of what we might find a love I can hold
[chorus]
I'm letting go, I'm letting go
We're only friends, We're only friends
Tonight we'll let the music free our soul
So let it show, So let it show
We can't pretend, we can't pretend
We only find ourselves by loosing all
Control
Nothing ventured nothing gained
New horizon ready to paint
with every breath you take me away
[chorus]
I'm letting go, I'm letting go
We're only friends, We're only friends
Tonight we'll let the music free our soul
So let it show, So let it show
We can't pretend, we can't pretend
We only find ourselves by loosing all
Control (x8).
trainspotting e çok benzeyen film. aksanlar, uyuşturucu, müzik...
ian curtis in aşırı hızlı ilerleyen hayatında 23 yaşında ölmüş olması, bana hep erken ölen müzisyenlerin hayata yapmaları gereken şey için gelmiş olduklarını ve yapıp göçtüklerini, bir nevi doğuştan kaderlerinin çizildiğini düşündürtür.
eğer ufaktan da olsa joy division'a bir ilgi duyuyorsanız, ian curtis'in şarkıları nasıl çıkarttığını anlamak adına çok yeterli bir film. iki kadın arasında bir türlü seçim yapamayış olması, epilepsi ve yükselişe geçen bir grubun curtis'in üzerinde oluşturduğu baskı çok iyi aktarılmış.
On your knees before the mighty them, receive communion once again,
Obey and follow strict laws to the letter,
Do as you're told and life will be better,
Go with the flow, avoid the strife, let unknown powers rule your life,
A box of glass dictates your death stolen minds innocence last breath.
On your knees pray to the one you appease.
Whatever happened to the good old days no mental smokescreen
subliminal haze,
Corporate society prints out your thoughts spirituality sold and
bought.
Now your life is all dictated, all you stood for, all you hated,
Establishment prevails again on your knees before the mighty them.
Look in my eyes and you will find,
Another way to get through your life,
Stare at my face, make up your mind,
And you will find love at first sight,
Connect your soul now get online,
Mind control taking your life.
Try not to look Ôcause you might turn to stone,
How much time do you really think on your own?
Just trying to be yourself don't wanna be like no one else,
It was something that was once pure and the truth was meant to endure,
Gotta find out who's to blame gotta end this mind control game.
2007 cannes film festivali yönetmenler haftası 'nın açılış filmi olan dramatik filmdir.
karamsar bir havası olmasına rağmen izleyen herkesten ortalamanın üzerinde beğeni topladığını gördüğümüz filmdir.
edinburgh film festivalinden iki ödülü kapmış, güzel bir biyografi filmi. konu joy division ile doğru orantılı olunca film müzikleri de dehşet oluyor doğal olarak. insanın beynine doluyor müzik izlerken; doluyor ve vuruyor.
anton corbijn 'in yönetmenliğini yaptığı, senaryosu Ian Curtis 'in karısı Deborah 'ın anı kitabı "Touching From A Distance" kaynak alınarak oluşturulan , Ian Curtis biyografisi ve Joy Division belgeseli niteliğini taşıyan film.
ian curtis'in hayatını anlatan film, yönetmeni anton corbjin'dir. bu sene cannes'da gösterilcekti edilcekti, noldu bilmiyoruz. 2007'nin sonuna doğru izleyebilicez sanırım.
