hayatim boyunca oynadigim en iyi strateji oyunu. eidos tarafindan cikarilmisti. tum serilerini bitirene kadar omrumun guzel yillarini curuttum bu oyun sayesinde. halen bazi geceler "alarm alarm, ein verletzter" diye bagirarak uyanirim. nazilerin umugunu sikan kahraman askerlerimizle verilen gorevleri yerine goturme oyunu diyebiliriz.
haftalarca bilgisayar başında sabahlamamın sebebi. kendi kendini karın altına gömebilen bir karakter vardı yanında taşıdığı aparat ile radyo sinyallerini bile karıştırabiliyordu. bombacı, sniper ve denizci... oyunun en sonunda stalinin kafasını ezme sahnesi ise ayrı bir hadise. ama oyunun en can alıcı noktası ise alman askerlere yakalanma anıdır ki direk bütün ışıklar üstünüzdedir. yakalanmadan duvardan aşağıya inip o kamyona binmenin verdiği haz hiçbir şeyde yoktur. ama ola ki yakalandınız ve çok karmaşık bir yerde değilseniz dımdızlak sap gibi ortada kaldınız demektir. ne yapsanız ne etseniz bir şekilde buluyor adamlar sizi. o yakalanma anı ve üzerinizdeki el feneri ışıkları ve kaçabilirseniz alman askerlerin behista naraları.. aklımda kalan en güzel sahneleriydi bu oyunun..
belli bir kademeden sonra artık "oha ya ne lan bu devriyeler , gorunmez olsan bile birine toslar geçemezsin" diyerek bıraktığım ama daha sonra bi arkadasımın catır catır oynayarak beni yerin dibine geçirdiği askeri real time oyun.
vakt-i zamanında sabahtan akşama kadar oynadığım stratejinin babalarından olan oyun. oyunu oynadıktan sonra sokaktaki tesettürlü teyzeleri oyundaki askerlere banzetiyordum nedense. teyzeler her an pardesünün altından makineli tüfeği çıkarıp alaaaaaaarmmmmmm alaaaarrrmmmmm diye bağaracak gibiydi. *
behind enemy lines serisi kafayi bozmaya yetmisti. sapper karakterinin "yes siirr" derken ki sasi gözlerle bakisi unutulmaz haz verirdi.
sonralari men of courage cikti. sabahlara kadar oyna, sabah yat aksam kalk gorev pesinde kos.ozel harekat timi egitimi yaptirdi serefsizler evde bize. derken bolumun birinde takilirsin. 3 ay boyunca gece gunduz ugrasirsin gecemezsin. delireceksindir artik. sifrelere bakmazsin cunki yeteneginle bitireceksin oyunu. * 15 saat ugrasip bolumu gecemeyip babayi aldigin zaman yatarsin. uyumaya calisirsin fakat surekli aklindan strateji uretirsin. bu adami buraya ceksem suna picakla saldirsaam gibi. sonra birden ampul yanar kafada. buldum laaynnn diye anira anira kalkarsin yataktan. ev ahalisi uyanir delirdi galiba diye bakar. yildirim hiziyla acarsin bilgisayari. kafanda gelistirdigin taktikle gecersin bolumu oyunu bitecek sanip sevinirsin. o da ne. yeni bir bolum. hem sevinirsin hem de hayatinda etmedigin kufurleri edersin. olsun canimiz kanimiz komandolarimiz der yeni serilere, yeni seruvenlere atlarsin.
pyro studios'un yaptığı, bu hayatımda oynadığım en iyi strateji oyunudur. stratejidir, babadır, bir tanedir. son oynadığım company of heroes oyununda bile, buram buram commandos'umu özledim desen yalan olmaz. ilk oyunun ilk iki bölümünü hatırlarım da, nasıl da heyecanlanmıştım. sonra men of courage çıktı. beni benden aldı tekrar. en son olarak Destination Berlin çıktı. işte burada doruk yaptı oyun. *. gönül isterdi bu seri böyle sona ersin, ama dayanamadılar. bizim gibi commandos aşıklarına, hayranlarına ayıp ettiler. *
teknoloji ne kadar gelişirse gelişsin, oyunlar ne kadar gerçekçi olursan olsun benim için asla vazgeçilmeyecek oyundur. alaarrrm alaaarm sesini duyduğumda hissettiğim ürpertiyi hiçbir durumda hissetmedim bu zaman kadar.
bu oyun benim ruh sağlığımı bozdu lan bir dönem;
üniversite 1. sınıftayken yurtta oynuyorum;
+oğlum niye burdan gitmiyorsun?
johnny: sence
+oğlum önce şunları öldür
johnny: denerim
+herif kaptırdı lan, adamın cümleler değişti. *
en zevklileri ilk iki oyun yani "commandos: behind enemy lines" ve "commandos: beyond the call of duty" olan oyun serisi. Sonraki commandos 2 ve 3 serileri hele ki son strike force çakması ilk iki oyunun tadını asla vermemiştir.
Eidos firmasının efsane strateji oyunu.hatta oynadıklarımın en iyisi.hatta bölümlerin krokilerini çizip kağıt üstünde planlar yapmama sebep olmuştu.komandoların birbirinden garip aksanları ve nazilerin hiç değişmeyen,en olmadık yerde duyulan "alarm alarm" naraları unutulacak gibi değil.son versiyonu ise stratejiden çok fps tarzıdır.
Grafikleri kötü olsa da insanın tüm vaktini çalan strateji oyunudur. Bölümler hakkında çeşitli stratejiler yapmanız gerekir, düşünmeden oynarsanız bölümleri geçemezsiniz, ona göre oynayın.****
ismini her duyduğumda anılarımı tekrar tekrar canlandıran strateji oyunu. az mı spy olduk, iğneyle adam bayıltıp üstünü başını çaldık, az mı thief olduk, yardıra yardıra koşup, tek yumrukta adam bayılttık. az mı green beret olduk, koca denizi yüzerek geçip, arkadan bıçak soktuk. şerefsizsin sözlük! yine aklıma soktun oyunu, yükleyeceğim.
aşağıdakine benzer replikleriyle kopartan strateji ve aksiyon oyunu:
--spoiler--
-was ist das?
-alaaaarm alaaarm!!!!
-hey hey wer ist da????
-ein kolleg sterb!!!
ve
-at once sir!
-yes sir!
-finally, some action!
--spoiler--
anılarda kalmış oyun. ben pek sevmezdim, arkadaşlarım oynardı. 'olm gel carmageddon ya da fifa 99 oynayak' derdim genelde. ama her halükarda, hatırlanınca hoş şeyler hissettirir insana.
"allarrmm, allarrmm, allarrmm" repliğiyle hatırlanan, oynamasını bir türlü beceremediğim bilgisayar oyunudur. olmadı arkadaş, bi' anlayamadım şu oyunu.
