Karatahtaya tebeşirle yazılmış bu yazıya uzun uzun bakıp gel beni bul mu demek demiştin, anın büyüsü bozulmasın diye come find to me olsa daha iyi olurdu gibi sanki demek istedim ama diyemedim.
Hı hı dedim. Ukala gibi algılanmamak için!
O yazıya hep uzun uzun baktın, ben de sana baktım. Kim bilir belki bir başkasının hayaliydi. Gaiplikten müşteki bu meçhul şahıs bulundu mu bilmiyorum! Ama ben seni buldum.
5 duyumla buldum. Kelimelere sığdıramam. Tarif dahi edemem.
Duyudan öte duygularını bile hissettim artık. Yüreğine hapsettiğin ne varsa biliyorum. Alnını alnıma dayadığında kirpiklerimiz birbirine değerken düşüncelerini bile biliyorum.
Ve ruhun mutluluktan bulutların üstüne çıktığında kana kana seninle susuzluğumu giderdim. Artık canımda ve kanımdasın. Bu kalbim durana kadar yüreğimdesin.
Ve gözyaşlarım yüreğine aktığında yağmura hasret toprak gibi beni bağrına bastın.
Ben de sendeyim artık. El ele değilsek bile, zarif bileklerinde bir hatırayım.
