son zamanlarda güvenilir kaynaklardan rihanna'yla beraber bir şeyler karıştırdığına dair dedikodular aldığım grup. bir şarkı olabilir, komple albüm olabilir. eğer durum buysa, az biraz pop ritimler koyacaklar demektir. bu da kaliteli akustik şarkılarını seven hayranlarını üzer. ama her türlü karlı bir iş olur, coldplay sevenler de beğenir, pop sevenler de. maroon 5'ın moves like jagger'ı gibi.
gruba gelirsek, en sevdiklerimden biridir. eğer piano rock diye bir tür gerçekten varsa, keane ile beraber bu türe girer. tatlı bir vokal, akustik gitar, hafif ritimler, ve en önemlisi piyano... nefistir ve kötü şarkılarının sayısı yok denecek kadar azdır. parachutes, sanatlarının doruk noktasıdır. ve birbirine oldukça bağlı bir gruptur, vokalleri eğer gruptan bir kişi ayrılırsa diğerlerinin devam etmeyeceğini açıkça belirtmiştir. tabi ne kadar doğru bilmiyorum, ilerde göreceğiz.
bir de, yukarılarda bir yerlerde gözüme çarptı da, gerçekten radiohead'le alakaları yok.
hayatimda öyle bir yere sahip grup ki bunu bilerek ya da bilmeyerek bana bu grup üzerinden ulasan insanlari kolay kolay silemiyorum. silsem de sonradan 2. sans veriyorum. yine de pisman olmuyorum. coldplay hatrinaydi diyebiliyorum.
son albumuyle ruh halimi bulutlar üstüne tasidilar. kendilerine cok tesekür ederim.
ve de yellow diye bir sarkilari var ya hani. iste sunu demek istiyorum bu asamada...
youuuur skiiiin, o yeah your skin and bones... turn iiiin to something beautiful... and you know i love you so...
ingiliz grup. violet hill şarkısının bitmesine son 10 saniye falan kalışında ' if you love me, won't you let me know' demesiyle tüm muallakta olanları gözyaşına boğar.
U2'ya hayran olmaktan ziyade prodüktörlerinin Brian Eno olmasından dolayı sound olarak git gide U2'yu andıran grup.
Brian Eno U2'nun Achtung Baby'siyle hem kendisine hem de gruba büyük başarı kazandırdı. O günden beri bu başarısını tekrarlamak için uğraşıp duruyor ama nafile. Arada David Bowie'yi mahvetmişti. Şimdi Coldplay'ı sıradanlaştırmakla meşgul.
Hoş Coldplay, bu dünyanın en sütlüye tatlıya dokunmayan müziğini yapıp da en çok satan tek grubu belki. Chris Martin'in yüzeysel sözleri, beş dakika boyunca devam eden aynı riffler, asansör müziğiyle iyi bir rock şarkısı arasında gidip gidip gelen bir şeyler. ilk iki albüm çok iyiydi ama sonradan git gide baymaya başladı. Son albümü mylo xyloto da bu trendin dibe vurmuş hali. Bu sefer elektronik müziğe sarkmalar var ama aynı bayıcılık aynı. Allah aşkına, albümü koyun, geriye çekilin ve şarkıları birbirinden ayırt etmeye çalışın. Hepsi kocaman, 50 dakikalık bir şarkıymış gibi geliyor. Hele Rihanna'nın ne işi var orada? Tam bir wasted chance. Onun yerine Whitney Houston çok daha iyi bir seçenek.
Bu Internet çağında yine çok satacaklar, yine stadyum konserleri verecekler ama yine de iz bırakmayan bir grup olarak geçip gidecekler. Müzik dünyasına bir iki melodik şarkı dışında kazandırdıkları hiçbir şey yok. Chris Martin egolarından kurtulmalı, risk almalı. Gitaristleri, U2'dan Edge olduğu sanrısından vaz geçmeli.
Bi de Brian Eno'yu ses mühendisleriyle beraber atmaları lazım. Onca gürültü arasında ses seçemiyorsunuz? Nasıl bir prodüksiyondur bu, melodileri gömen, gürültü patırdı...Plak şirketinden biri demedi mi aga bu nedir, bu ne kakafonidir?
iyi, güzel, temiz müzik yapmak dışında bir yol almamış, radiohead, led zeppelin, kings of leon gibi cesur grupların müziklerine baktığımızda açıkça müziği yenlikçi ol-ma-yan gruptur. dünyanın en iyi grubu falan olduğunu iddia edenlerin gayet yüksekten uçtuğuna inanmakla kalmayıp buna yüzde yüz eminim. coldplay her albümünde farklı şeyler yapmıyor maalesef sadece az buçuk kabuk değiştiriyor oysa ki içerik hep aynı. coldplay cesur müzik yapmaktan yana hiç bir adım atmış değil. gerçek olan da bu.
güzelliklerle dolu bir ormanın içinde hep güneş vuran köşelere kaçıyor coldplay, az buçuk da olsa bataklıklara, çukurlara bulaşmıyor. onlar için tilkiler, ayılar falan yaşamıyor ormanda. kış gelmiyor o ormana hiç hep ilkbahar böyle kuşlar cıvıldıyor.
allah aşkına. dünyanın en büyük bestecilerine bir bakın, mozart, bach, beethoven.. hangisinin müziğinde sürekli bir pozitiflik gördünüz ? hayatın kendisi bu değil böyle değil, insan duygusu bu kadar yüzeysel değil, tam tersi coşkulu, keder dolu, dalgalı, yüksek dalgalı hem de. kim kimi kandırıyor ki? biz kendimizi mi kandıracağız yoksa her şey yolundaymış gibi davranmaya devam mı edeceğiz? yoksa müziğin amaçlarından biri de bu değil miydi? yok pardon yoksa sadece öyle tatlı tatlı takılmak mı müzik??????
işin tuhafı coldplay hayranları da bu durumdan gayet memnun, müzikteki "sürekli, sıkıcı ve samimiyetsiz" pozitiflikten gayet mutlular. müzik dünyasında düzgün müzik yapan grup sayısı elbette çoook fazla değil bu nedenle de coldplay'in güvenli kollarına sığınıyorlar, öyle canlarını falan sıkmak istemiyorlar karanlık şeylerle. "her şey yolunda, hayat çok güzel" duygusu onlara yetiyor. elbette bu saygı duyulacak bir şey. ama.. lütfen ama lütfen coldplay'in "yenlikçi" falan olduğundan bahsetmesinler. bu arkadaşlar ya yeterince müzik dinlemiyorlar ya da sadece sıradan pop dinliyorlar ki pop müzikte bile coldplay'den yüz kat daha cesur ve yenilikçi müzik yapan insanlar mevcut. lady gaga'nın bad romance şarkısında bile örneğin coldplay'in onlarca şarkısından daha güçlü bir "gerçeklik", "heyecan" ve "duygu" var. dürüstçe ne ise o ve onun tiyatral ifadesi. bad romance'in coldplay versiyonunu düşünsek muhtemelen sözler "senle ben kötü bir romantizm yazabiliriz sevgilim ama unutalım bunları gel huzur içinde yaşayalım, yaşananların hepsi kötü ve saçmaydı. ikimiz de hata yaptık" deyip kesip atarlardı. bir kaç güzel piyano melodisi koyup paketlerlerdi üstüne de "aa ne güzel gruptur candır bunlar, ne huzurlu müzik yapmışlar" diye alkış toplarlardı.
bu sürekli ve sıkıcı pozitiflik sadece sözlerde değil müzikte yoğun olarak mevcut coldplay'de. sözler karanlık bile olduğunda müzik bu karanlık sözlerle uyumsuz ve anlamsız bir "tekdüzelik" le ilerliyor. çünkü dinleyiciyi "tedirgin etme" korkusu var, dinleyici tedirgin olursa daha underground bir kitleye hitap etmek zorunda kalacaklar. e haliyle bu durum da coldplay gibi popüler bir grubun işine gelmez.
ve ayrıca coldplay'in U2 hayranlığından ciddi fenalık geldi soundlarında o kadar büyük bir U2 etkisi var ki bazen ayırt etmek zor oluyor. artık başka gruplardan feyz alsalar daha iyi olacak. en azından kendi çaplarında "yenilikçi" bir iş yapmış olurlar.
bu yazıyı okuyanlar coldplay'den nefret ettiğimi falan düşünmesinler. tam tersi varlığından memnun olduğum bir grup. sadece bu grubun haddinden fazla abartılmasında yanlış bir şeyler olmalı artık bunun farkına varılsın. birileri ortada olan bu koca gerçeği haykırsın artık.
iyi müzik göreceli olabilir ama "çok çok iyi" lerle "iyi" leri ayıracak kadar da aklımız olsun. eğer bu bilince sahip değilsek neden bazı gruplar gerçekten farklı işler yapmak için çırpınırken, popüler olmayı umursamazken bazıları da coldplay gibi yıllarca kitlesini kaybetmemek için ya da kapasiteleri olmadığı için, ya da her ne sebepten ise, hiç bir değişik sound keşfedemeden öylece oldukları yerde duruyor ve "en iyi grup" falan gibi hiç de haketmedikleri hayali ünvanlara sahip oluyor ve müzik basını da niye fazladan gaz veriyor diye de sormayacağız demektir.
