alakası olmayan yanlış önerme...
iyice ezinki, kendi güveni artıp iki gün sonra .ötü kalkmasın. başınıza bela olmasın. uzun eşek falan oynarken tepesine binin haddini bilsin...
çocukta, sürekli kazanmayı alışkanlık haline getirecek yanlış bir önermedir.elbette zaman zaman ödüllendirmek için çocuğun kazanması sağlanmalıdır ancak bu süreklileşirse çocuk olası kaybedişlere kendini hazırlayamaz.en ufak bir malubiyet ruhunda derin izler bırakabilir, bu durumu aşması çok zor olabilir.
kazanmayı da kaybetmeyi de öğrenmeli çocuklar. ebeveyn dürtüleriyle hareket edersek iyilikten çok kötülük yapmış oluruz onlara...
çocuklar hayatı oyunlarla öğrendiklerine göre dozunun iyi ayarlaması gereken önerme..
1-çocuklar salak değildir, bilerek yenildiğini hisseder ve bu onlara özgüven yüklemediği gibi size duyduğu güveni de sarsar.
2-çocukla oynarken kendi denginiz ile oynuyormuş gibi kıyasıya mücadeleye girerseniz, çocuk sizinle oynamaktan keyif almaz çünkü şartlar eşit değildir. ayrıca hiç yenemediğinde kendisini onore edecek bir sonuca da sahip olmaz. babam bana boks öğretirken şişirdiği yanağına vurduğum yumruk dudağının patlamasına sebep olduğu için yıllarca övündüğümü hatırlarım. bu yüzden kendimi çok güçlü hissettim ve okulda önüme gelen erkek çocukla bilek güreşi yaptım.
3-özgüveni gelişsin diye hep yenilirseniz, sokakta arkadaşlarıyla oynadığında tüm havası söner, yenilmeyi kabullenemez ve hırçınlaşır.
sonuç olarak arada yenmesine müsade ederek (yenilerek değil, arada fark var) arada yenerek ama özetle önemli olanın o oyunu oynarken keyif almak olduğunu öğreterek oynarsanız, asıl o zaman çocuğu hayata hazırlarsınız.
