-ya bu başlık biraz anlamsız olmuş, keşke biraz daha detaylandırsaydın, ama yine de sen bilirsin.
-markete çıkıyorum, sana en sevdiğin şekerlemeden alayım mı?
-bende sigara kalmamış, senden istesem ayıp olmaz değil mi?
-sana inanmıyorum, o kız hiç senin tipin değil, ne buldun onda?
-seninle bedenlerimiz aynı sayılır, bana o yeni aldığın beyaz gömleği ödünç verir misin?
tadında, modunda ebeveynlerdir. her 10 çocuktan yaklaşık 2 çocuğun sahip olduğu, kıskanılası ebeveyn türüdür.
- baba ben cansu 'ya ders çalışmaya gidiyorum
- biz eskiden o işe ders çalışmak demezdik, yeni moda mı bu ? eki eki
- yok baba öyle değil..
- nasıl öyle değil. gay mi oldun lan yoksa ?
- ya nerden çıkarıyorsun baba saçmalama lütfen
- al şu prezervatifi, ne olur ne olmaz, hadi bakiyim.. cüzdanımdanda para al, giderken migrostan kırmızı şarapla bir triboşan kap. göreyim seni. 11'den öncede gelme annenle işim var. naş..
(bkz: ben bunu gördüm)
ebeveynlerin, geçmişte kendilerininde o yaşta oldukalrını hatırlayarak çocuklarına arkadaş gibi yaklaşmaları çocukların gelişimi için ok önemlidir. baskıcı bir ortam yerine arkadaş canlısı bir ortamda çocuk yetiştirmek bundan sonraki nesillere ders olsundur, farz kılınsındır.
ne kadar orjinal olsa da popüler kültür ürünü olmaktan öteye gidemez.
sinemada da klişe oldu çıktı*.şimdilerde bir şey yazdığımda ya ailesine düşman bir genç ya da dağılmış/bir yerden kopmuş bir aileden birbirinin çok seven ve beraber yaşayan iki kişi geliyor.mutlu aile tabloları korku filmlerinde olmalı...
^^hadi len ordan dediğim^^durumdur..daha da uyuz olduğum şey ise şudur:çocuğa sorarlar anne babanla ilişkin nası filan diye..biz annemle arkadaş gibiyiz demez mi..insanın kalkıp direkt boğası gelir.
