yılbaşı mesajları arasında devlet adamlarımızdan birinin gazze'de olanlara göndermesiydi bu. savaş diyemeyeceğim, orada yaşanan savaş değil, yok etme. imha etme. soykırım. direnen yok. bu yüzden kapatıldı bu bölge. dünyanın seslerini duyacaklarını zannettiler, ama o üçüncü günde gündemine kaldığı yerden devam etti.
milliyetçi duygularına dokunulduğunda aslan kesilen halk, yüz yıl öncesi ermenilerinden özür dileyen aydın denen kitleyi nasıl taşa tuttuysa, dünyadaki yüzlerce milletten birinin hakkı yendiği için gösterdiği bu hassasiyeti insanlık için göstersin isterdim. evlerinden sessizce ve sebepsizce bombalananları izleyen milyonlar, bu gezegenin en vahşi katliamlarından birini, tüyler ürpertici soykırımını izlerken biraz olsun utanç duysa eminim bir yol bulunurdu. orada canı çıkanlardan dem vuran bir aydın, sizi izlerken elimizden bir bok gelmediği için özür diliyoruz deseydi en azından içleri sızlamazdı.
"çocuklar yeterince bombalandı, artık özür diliyoruz" demeliydi. türklük adına değil, insanlık adına..
filistin'li çocuklar için bu yıl dilediğim dilek. gerçek olma şansı çok düşük çünkü 1-2 klişinin ses çıkarmasıyla değil ülkelerin ses çıkarmasıyla olabilecek bir olay.
