onaylanacak bir durum değildir. toplumun hazır olmayan kesimlerinde o çocuğun büyüyüp yetişkin bir birey olduğu anda, dar görüşlü zihniyetler tarafından etiketlenmesidir.
dindarların: kübra, tuğba, samet, muhammed
solcuların: devrim, deniz, özgür, fidel
sağcıların: alperen, alparslan, orhun, tuğrul...
vb şeklinde verilen isimlerle aile içinde ilk ideoloji enjekte mekanizması başlar.
çocuğun özgür düşünebilmesini engelleyen, çocuğa koyulan isimden ziyade çocuğun nasıl bir ortamda yetiştiğini belirten kavramlardır. yoksa çocuğun adı ulaş olmuş deniz ya da mahir olmuş bir önem arz etmez. fakat müslüman bir aile ya da her hangi dine mensup bir aile çocuğunu yetiştirirken ona evrensel doğruları öğretmelidir, dini düşünce tarzlarını değil, mevzu bahis çocuk zamanı gelince seçimini yapar, aksi gerçekleşirse dinlerin ögzür iradeyle seçilmesi kavramı gerçek dışı olur ki öyledir de zaten. bunları çocugunun cehennmede yanması korkusu nedeniyle yapan var mıdır? hayır,ebeveynlerin yaptığı en büyük hata aman çocuğum cehenneme gitmesin korkusuyla çocuklarını yetiştirmektir. o zaman ne demişti filozofumuz :
Dinin üstünlüğünün kaynağı; doktrinlerini çocukluğun körpe çağında zihne kazıma, dolayısıyla neredeyse doğuştan gelen fikirler gibi görünmelerini sağlama şeklindeki paha biçilmez ayrıcalıktır.
yani önemli olan çocuğunuza verdiğiniz isim değil, yetiştirilirken çocuğunuzun kişiliğine işleyecek şekildeki bilgileri ya da düşünce sisteminizi nakış gibi ince ince dokuyup dokumadığınızdır.
teşekkürü borç biliyor ve afiyet olsun diyoruz efenim.
