lisede komunist bir coğrafya hocam vardı. adam marjinal bir tipti. derse gelmez eyleme giderdi... ailecek böyleyiz biz derdi. bir ağabeyi varmış, evlenmiş barklanmış adam, çocuğu olmuş. çocuğuna "fideldevrim" ismini vermiş. yuh dedik. sonra çocuk büyümüş, okula başlayınca ismi de problem olmaya başlamış. bu sefer mecbur gidip değiştirmişler mahkeme kararıyla. fidel'ini atmışlar, devrim kalmış...
iki kişinin dünyada yapabileceği en güzel ve kalıcı şey bir çocuk olacağı için ona sahiplendikleri ideolojiden bir isim vermek bir nevi ego tatminidir, komiktir.
ancak ileride bu isimler verilen çocuklar tam zıt ideolojiyi seçerse daha da komik olur.
misal; solcu bir alparslan veya asena
sağcı bir deniz veya devrim *
bazen çocuğa ciddi sıkıntılar çektirebilecek durum; çocuğunun adını orak koyan ailenin bunun sıkıntı yarattığını görüp oral olarak değiştirmesi sonucu kaş yapayım derken göz çıkarması ile sonuçlanması, çocuğun durumunu söylemeye gerek yok zaten.
(bkz: ben bunu gördüm)
