ve uzatılırdı a harfi,
boylu boyunca,
ne dilemezdik ki,
düştüğü zaman açılan ellerimizin ardından,
bir kuş belki de ankasından,
ve hiç susmazdı yağmacı,
iki üç misketi bir atardı havasından,
ve uzatılırdı hayallerimiz,
güvercinlerimiz,uçurtmamız,
başka bir bahara,
belki toprak yağmura doyunca,
kimbilir belki de,
tanrıya ettiğimiz dualar,
kabul olunca.
diyerek üzerine bir şiir yazmış olduğum çocukluğumuzun en çok uzayan harfi ve hayatımızın en saf ve aitliklerimizi en cömert kullandığımız hatıralarıdır.
hırsızlık değil. elde fazla biriken oyuncak, kart, kaset, cd gibi şeyleri mahallenin aç ve görmemiş çocuklarına, yerden yüksek rakımlı bir yere çıkarak saçmanın keyfidir.
