hatalı ebeveynlerdir, çocuk herşeyi * kendi çabası kendi becerileriyle yapabilmelidir. aile ise bu esnada çocuğa rehberlik etmeli yol göstermelidir ve işi çocuklarına bırakmalıdır. fakat; her daim "sen yapabilrsin koskoca abla/abi oldun, herşeyi kendi başına yapmalısın" demek de katiyen doğru değildir. zaten ebeveyn olmanın zorluğu da bu dengeyi iyi ayarlama gereğindendir.
Başka çocukları da olan ve diğer çocuklara verdiği değeri bu zavallı çocuğa vermeyen ailelerdir genelde. Kafalarda yerleşmiş bir esas çocuk imgesi vardır. Ölseler değiştirmezler. ilerisi için nasıl berbat bir yaşam kurduklarının farkında değillerdir.
dogu toplumlarının ortak özelliklerindendir. aşırı sevgiden ve çocuğun zarar görmemesini istemelerindendir. koruma iç güdüsü ile yapılan davranıştır. oysa farkında değillerdir ki,anlık zarar vermemelerin ileride daha büyük zararlara dönüşektir. birey ileride bir çok zorluk yaşar, sürekli denetlenemek ister,tek başına karar veremez ve hep onaylanmak ister.
bir ipek bocegi kozasinin icinden cikmak icin cirpiniyormus kelebek olmak icin. bunu goren biri ona yardim etmek icin kozasini delmis, kelebek cikmis ama ucamamis hemen ölmüs. yardim eden kisi bunun sebebini anlamamis ve ordaki bilge bir ihtiyara sormus. ihtiyar demis ki sen ona yardim etmekle kötülük yaptin o kozanin icinde cirpinip cikmaya calisirken kanatlarini guclendiriyordu kendini hazirliyordu yasama ama sen onun guclenmesine izin vermedin o da ucup gidemedi öldü.
