böyle bir lükse sahip olamamaktır, heleki bulamadım demek gibi bir gaflette bulunulur ise yüzlerce isim yığılır önünüze.
ilk olarak erkek tarafınının anne ve babasının isimleri, sonra kız tarafının anne ve babasının isimleri, o da olmadı anne ve babalarının isimleri (anne ve babanın)...
uzar gider bu. en güzeli bir an evvel birşeyler bulup imama üç kere söyletmektir.
46 çocuğu olan adamın son çocukta kafayı kitlemesi olayı. başa dönebilir. en büyük çocuğunun adı ahmet ise mesela, buna 'ahmet iki' diyebilir. ya da küçük ahmet.
Belki de birçok ailenin başına gelen olay. Ama dert edilmemesi gereken durumdur. isim bulmaktan kolay ne var. Babaannesinin/dedesinin adı dururken. Zaten bu isme karar verir vermez anne hemen bir isim daha bulur. Bir tane de baba ekledi mi tamamdır.
çocuğa isim vermeyi ab müzakerelerine çeviren anne baba eylemidir.
haftalarca düşünülmesine rağmen, o düşünme ve kara verme sürecinden çıka çıka ne idüğü belirsiz, büyüklerin söylemekte zorlandıkları, dudak büktükleri, çocuğunsa okul hayatını karartacak bir isim çıkar genellikle.
keşke bana da verecek isim bulamasalardı dedirtecek kadar kötü olan ismiyle barışık yaşamak zorunda kalan magdurun iç geçirecegi bir durumdur allah muhafaza bazı isimler isimsiz olmayı tercih ettirebilir ( satılmış , itilmiş ,okşan ,vb)
-ahh oğlum benim canım, benim, şu güzelliğe bak
-çocuğumuza isim koyalım bey.
-isim?? erkekdi dimi
-!!! evet bey
-ne koysakki ahmet sıradan, mehmet çok kullanılıyo...
-hadi bey
-dur be hanım ne olabilir lan, farklı bir isim koyalım.
-buldunmu?
-ha buldum!! ismi sikerrem olsun
-nasıl??
-olmadımı güzel ama. bak! sikerrem gel olum. sana çikolata aldım sikerrem.
-!!!!!!!
