şaka değil lan, vallaha yaptım böyle birşeyi ama küçüktüm abisi/ablası. aslen şudur: çocuğa ''bak bu dondurma'' diyerek çayırdaki kurumuş boku alıp ikram etmek ve akabinde yemesini beklemek.
her yaz güzelim çiftliğimize giderdik. arkadaşları toplar, futbol topunu çayıra depiştirip ** arkasından koşardık. yaşım tam böyle it bir yaş. iyiyi kötüyü ayırt ediyor fakat eğlenceli olduğu için, ''siktir et rıza, çocuğum daha'' diyerekten hafife alınıyor. çayırda kaleler kurulmuş, takım kurulmuş, küçük veletlerin tamamı ise karşı takıma geçirilmiştir. biz ise bütün iyi futbol oynayanlar bir takıma toplanmış, küçükleri bir an önce ezmek için sabırsızlanıyordur. velahsili kelam, maç oynanmış. 43'e 2 gibi net bir skorla maç sonlanmıştır. karşı takımda sinir olunan, piç diye tabir edilen her saniye yanına çağırılıp ensesine şaplak atılası velet vardır. can sıkıntısı basmıştır ve o hemen yamacımıza çağrılır. ''sen hiç kuru dondurma yedin mi?'' diye sorulur. ''o ne be?'' cevabı alınır... sonra yerden bulunan kurumuş bir bok gösterilip ''aha bu, yeni çıkmış. rengi sarı fakat çilekli'' diyerek çocuğa uzatılır. bir de cafcaflı gözüksün diye sopaya batırılmıştır, öyle yenmesi istenmiştir. yaptığı piçliklerin intikamı alınacaktır saniyeler sonra veee, evet! ağza götürüp tadını almış, yüzü saniyesinde buruşmuştur. ''bu bok kokuyo, tadıda öyle'' der velet. ''önceden bok mu yiyodun lan, nerden biliyon. biticek o gebertirim bak'' denilerek hala kandırılmaya çalışılmaktadır ama nafile, çocuk ağlayarak kaçmıştır.
bu olayın gerçekleşmesinde en büyük sebep, olay yaşanmadan 3 gün önce piç dediğim o velet kardeşimin kafasını taşla yarmıştır, intikam duygusu oluşmuş vede çocuk aklıyla o intikam alınmıştır.
