gelişmeler kısmını görene kadar, haberimin olmadığı, yazısını karnıma ağrılar saplana saplana okudutan sonra, başsağlığımı tüm kalbimle kendisine iletmek istediğim insan.
anne baba kaybetmenin zorlukları tarifsizdir. yaşamamışların bile, sadece kafasında canladırması, ne kadar acı bir tecrübe olduğunu görebilmesine yetecektir. hayatın, maalesef bizlere acı sürprizleri olacaktır. erken ya da geç, elbet bir gün, herkes sevdiklerini kaybetmenin acısını tadacak. burada en önemli olan, metin olabilmek. birkaç gün, bu durum için üzülmek çok normal. ama sonra; hatıraları, öğütleri, icraatları ile anmak, onu bu şekilde yaşatmak, en doğrusu olacaktır... aynı kendisinin de isteyeceği gibi... işte, atlatmak için, annesinin öğütlerini yerine getireceğini, gözünü arkada bırakmayacağını söyleyen cococabana yı şimdiden, dimdik ayakta görüyorum. zamanı gelince, hayatına kaldığı yerden devam edeceğini bilmenin gönül rahatlığı var artık içimde. kendisini tanımadığım halde, bu kadar şeyi yazmak istedim. bunlar insani şeyler. her insanın yapması, paylaşması gereken önemli duygulardır. annenin mekanı cennet olsun cococabana...
defalarca bir şeyler yazdım sildim, yazacak o kadar çok şey buldum fakat hepsinin şu anda bir şey ifade etmeyeceğini düşündüm. hayatta hep bir kız kardeşim olsun istemiştim, ne oldu,nede kimse benden o sıfatı alabildi bu güne kadar, doğduğu gün elime verilen yeğenlerim bile. hepsi iyi şartlarda büyüdü, hepsi iş güç sahibi oldular, yada üniversite öğrencisi oldular. hiç birisi bir kız kardeşin masumiyetini, çaresizliğini taşımadılar gözümde. ve ben, hayatımda ilk defa birisine bu sözü söylemek istedim, başın sağolsun kardeşim, hepimizin başı sağolsun.
tüm yüreğimle acısını paylaştığım aziz kardeşim , sabır dilediğim , güçlü olması gereken kişi. Bu acıyı yaşayan bilir. Allah rahmet eylesin , mekanı cennet olsun.
geli$meler bölümünde üzücü haberi duyduğum an, "insanlık ölmedi hala ya$ıyor" nidası ile mesaj attığım, büyük ihtimalle, bu can yakan durumdan sonra gün ba$ına kendisine gelen 50 mesajdan fırsat bulmu$ bana cevap vermi$ ki$idir.
annesinin kendisini yukardan izlediğini, bir gün onu yanına çekeceğini bilmesi gereken..
şu an hemen herşey manasız geliyor, biliyorum. siktir et, kelimenin en kaba anlamıyla.
bir usta şu ile sözlemiş;
"kuru bir gerçek var elimizde, anlatamadım. bilemem ki. ben de anlatmak istediğimi iyice biliyor muyum !"
vüs at o bener hoca.
eğer bi fırsatını bulursan, tıkla; 170. katta dediğim gibi, güçlü kal.
hadi ..
beni yazdığı yazıyla ağlatabilmiş nadir ve müthiş yazar. inşallah her zaman bu kadar büyük yürekli olur. bursada ya da istanbulda herhangi bir zaman bizi yanında isterse ben de o topluluğun içinde her zaman seve seve olurum..
aslında taziyemi özel mesajla ilettiğim yazar. bu tarz şeylerin genelde yayınlanmasına da fikren karşıyım ama, öyle yazmışki dayanamadım. benim annem yok. aslında var. benden uzakta yaşayan, kendisine yeni bir aile kurmuş bir annem var.
bu arkadaşımın annesi o kadar güçlüymiş ki, kendisini kıskanmadan edemedim. keşke hepimiz senin kadar şanslı olabilsek arkadaşım ve inşallah kendine üzülürken aslında çoğumuzda olmayan bir anneye sahip olduğun için de şükredip, sabah söylediğim gibi hayata karşı dik olablirsin.
böyle anneye böyle evlat yakışır.
istanbul da bir ağabeyin var...
bir insan hayatında, yaşanabilecek en büyük acıyı yaşayan yazar. annemize allah'tan rahmet, kendisine de sabır dilerim. üzüntünü paylaşmamız mümkün olmasa da, paylaşmaya çalışıyoruz. bu tarifi mümkün olmayan acıyı, birçoğumuzun başına gelmediği için ne kadar anlatsak da hepsi boş olacaktır. ama yine de bir şeyler söylemek gerekirse; hayat bütün acılara, bütün kederlere rağmen devam etmektedir, kendisi mutlaka yasını tutacaktır ama metanetini koruyup, annesinin hayal ettiği gibi bir insan olması çok önemli olsa gerek. bunu başarabilmesi dileğiyle.
anneler kanatsız birer melektir ve artik senin o kanatsız meleğin kendine bir çift kanat bulmuş ve artık tam bi melek olmuş tabi sen doğal olarak üzülüyorsun o güzel kanatlarıyla çok uzaklara gidicek diye oysaki o hep seninle olucak; senin yanında yine sana, yerlere çıplak ayakla basma hasta olacaksın git terlik giyin dicek, sana hep yol göstericek. senin şimdi yapmaya çalışıcağın şey dimdik ayakta durup hayata yenilmediğini gösterip meleğini sevindirmek olmalı. başın saolsun. biz hep senin yanındayız umarım önünde hep güzel günler olur.
