lanet olsun içimdeki bu coca-cola sevgisine de denilebilir. Efendim ufak ufak ufak başlarsınız.. Önce arada bi bir kutu koladır. Sonra hergün 1 kutu kola olur, sonra o kutu kola 1 litre olur ve sonra 2 litre...
Kilo almaya başlarsınız, vucudunuz rahat olmaz, uyuyamazsınız ve daha niceleri vardır ama yine de içersiniz...
Bir süre sonra tat almamaya başlarsınız, daha doğrusu farketmezsiniz içerken onun ne anlama geldiğini, önemsizmiş gibi..
Peki Bu noktadan sonra yokluğu nasıldır? Yokluğu gibi bir seçenek yoktur, bitmişse gece kaç olursa olsun alma imkanı varsa gidilir alınır.. eğer o imkan yoksa o geceden de artık tad alamazsınız...
Kısacası kola için gece vakti dışarı çıkıyorsanız veya yokluğu bütün gecenizi berbat ediyorsa romantik bir deyişle evet artık o bir tutkudur... gerçek hayatta ise bağımlılık, tıpkı bir hastalık gibi...
