zamanında şans eseri sinemada izlemiştim ve iyiki de izlemişim.ne zaman televizyonda yayınlansa hemen oturur izlerim.her şeyden önce çok gerçekçi bir film ayrıca kesinlikle başarılı bir gerilim filmi.izleyin izlettirin.
filmin fragmanı sinemalarda isimsiz yayınlanmıştır. bu da izleyicilerin merak duygusunu cezbetmiştir. aladygma diye bir site üzerinden de reklama odunu vermişlerdir.
Metro tünelinde yaratıkların grubumuza saldırdığı sırada esas oğlanın attığı ''Run! Run! Run! Run! Ruuun!'' nidasıyla gerilimin tavan yaptığı başarılı, canavarlı felaket filmi.
bence güzel değişik bir film. evde yüksek kalitede (waf versiyonunu) izledim. görsel efektler iyiydi. bütün filmin el kamerası ile çekilmesi gerçekten ilginç olmuş. bir diğer ilginç yan bazı yerlerin eksik bırakılması. mesela canavar öldü mü bizimkiler öldü mü bilmiyoruz. ayrıca başroldeki kız (odette yustman) da bayağı güzeldi hani.
--spoiler--
bu arada ingilizce'de yonca tarlası anlamına geliyor.
saniye saniye aksiyon, buram buram heyecan dolu bir film. çekimin handycam olması izlemeyenleri düşündürüyor olabilir belki, ama film hakkını vermiş. siz de verin, veriştirin.
cozefe göre: film klişeleşmiş tadın dışında ayrı bir tat. bu kadar.
2008 yapımı bir film. imdb puanı 7,4 (an itibarı ile) olmakla beraber bence fazla yüksek bir puan.
Baştan sona amatör çekim tarzı çekilmiş ki bu sayede felaketi siz de yaşıyorsunuz. Siz de halkın arasına karşıyor, panik halinde dolaşıyorsunuz adeta. Başka da bir özelliği yok aslında filmin. Şehre saldıran, nerden geldiği belli olmayan bir yaratık; yaşanan kaos ve arkadaş grubunun sırayla ölmesi... sanırım çok da yabancı olduğumuz şeyler değil bunlar.
tamam anı yaşatıyor size, farklı bir deneme ve en azından klişeleri yıkmaya çalışmışlar kabul; ancak o kamera neden zarar görmüyor, nasıl insanlar yaralı olmasına rağmen sprint atıyor ve neden özellikle kardeşin ölümü yeterli şoku yaşatmıyor, kardeş lan boru mu? sorularını cevaplayamadığı için vasat film. iyi bir lost fanı olmama rağmen, üzgünüm jj.
filmin sonunda da itiraf edildiği gibi kötü bi prodakşın. iyi olmak gibi bi iddiaları yokken benim acayip beğenmemin sebebi ise, felaketi yönetmenin değil yaşan birinin amatör kamerasından daha güzel izleyemeyecek olmamız. arada bir üstüne kayıt yapılan bandın eski kayıttan sahneler göstermesi de çok hoş. canavarlı sahneler de mümkün olduğunca az kullanılmış zaten... tamam, bi yanda iran'daki caddelere kamera koyup film olmasını bekleyen, hayattan kopmayı sinemaya ihanet sayan zihniyet de var, onları ve bunları aynı anda sevemez miyim?
her karesi beni geren bir film.
özellikle çaresizlik, panik duygularını el kamerasıyla olan yakın çekimden dolayı çok iyi vermiş.
kamerada beth ile rob'un araya giren çekimleri ise beni çok duygulandırdı. mutlu, sorunsuz, sevgi dolu günlerden sonra mahvolmuş, sona ermeye yakın hayatlar...
kesinlikle bambaşka bir felaket filmi.
--spoiler--
öncelikle filmin sonunun havada kaldığını söyleyemeyiz, çünkü filmin başında "olay sonrası parkta bulunan kamera" diye bir video tanıtımı var, sonra kameradakileri izliyoruz... demek ki insanlar newyork a tekrar girebilmişler, yaratığı öldürüp öldürmedikleri muamma olsa da... yaratığın nerden geldiği sorusunu ise yönetmen yine rollercoaster üzerinden okyanus manzarasını çekerken cevaplamış...
bir de hiçbir mesajı olmadığı konusuna katılmıyorum... tabii ki sade akan bir film; hızlı sahne geçişleri, slow-motionlar falan yok, -hatta partiden sonra sahneleri süsleyen tek bir müzik bile yok- olduğu gibi olayın içindesiniz; kameranın... sonunda da hayatın anlamını açıklamıyor zaten... ama göndermeleri var; mesela hiç düşürmedi eleman elindeki kamerayı, düşünmek bile istemiyorum öyle bir durumdayken -yani ölümle burun burunayken ve çaresiz haldeyken bir insan kendine neden "bütün bu olanları ne pahası olursa olsun çekip insanlara izletmeliyim" diye bir misyon yükler ki anlamış değilim, ama öyle oluyor işte, kameralar, fotoğraf makinaları ve cep telefonlarının öyle esiri olmuş ki insanlar, filmin başından sonuna kadar kalabalığın olduğu her yerde elinde bir cihazla görüntü almaya çalışan tek salak bizim "hud" değildi, herkes de bir bağımlılık hakim...
bir de mağaza nın yağmalanma olayı çok ilgimi çekti, yani bir çok insan -muhtemelen mağaza sahibi de- canını kurtarmak için kaçışıyor ve yine de bazı insanlar bunu fırsat bilip mağazaları yağmalıyorlar ve bilin bakalım ne çalıyorlar? altın? para? mücevher? hayır... elektronik eşya... abinin biri bir koltuğuna müzik seti sıkıştırmış diğer koltuğuna dvd player... yok mu daha portatif, pahalı bişey? evine mi koyucan onları?
tabii filmin hataları yok değil, mesela yaratık neden bizim hud u midesine indirmiyor da geri yere atıyor? ya da rob, marlena nın soyadını nereden biliyor ki filmin sonunda kameraya söylüyor? partide sadece birkaç defa aynı ortam da bulunduklarını söylemişti kız, ne ara ezberledi soyadını hatunun?
--spoiler--
iyi film... çığır açıcam diye yaratıcılığın bokunu çıkaran ve hiç bir halta benzemeyen filmlerdense; iyi işlenmiş ve farklı bir yorumla insanlara sunulmuş klişe konuları izlemeyi tercih ederim...
Mide bulandıran film. Mecazi anlamda değil gerçek anlamda da mide bulandırıyor. Kamera bir sağa bir sola kusmamak için filmin sonuna kadar zor tutuyorsunuz.
hud isimli eleman film boyunca kamerayı elinden bırakmıyormuş(muş), kamera düşse de hiç bozulmuyormuş(muş).. anlaşılan o ki seyircinin isteği bambaşka; "hud kamerayı ilk korku anında (ki bu 20. dk'ya tekabül eder) yere bıraksın ve herkes sinemadan çıkıp evlerine gitsin".
içine çekebilen ender filmlerden biri. esas mevzuya girmeden önce karakterlerin içine girmesi de ayrı bir artısı. olayları birebir yaşatmada ve istenileni vermede, seyirciye dehşeti, heyecanı, çaresizliği verebilmeyi başarmış ve oyunculukta da kurguyu yaşatmayı çok iyi başarmıştır. finali için muğlak kalan birşey yoktur demek görecelidir, şehir havaya uçurulmuştur görüldüğü üzere. daha sonraki kalıntılardan da kamera çıkarılmıştır. ha yaratık n'oldu derseniz çok önemli olmayan bir detay, finalden öldürüldüğü anlamı çıkarılabilir ancak zaten film yaratığın ölmesi temeli üzerine değildir. jj abrams'tan harika bir yapıt daha kısaca. ufku geniş olan her sinemaseverin beğenerek izleyeceği bir film. ha, illa bok atmam lazım, dur yaratıklı maratıklı bir film izleyeyimde keyifleneyim diyen kişilerdenseniz de tatmin olacaksınızdır.
unutmadan, kamera film boyunca hud'ın boynuna asılıydı. genel olarak kameranın sallanıyor olmasının nedeni zira budur. sallanmadığı vakit eline alıp çekmeye devam etmekteydi. bu da filmi gerçekçi kılan önemli bir detaydır.
--- spoiler ---
canavar filmlerine "daha önce kullanılmış" bir teknikle bile yeni bir soluk getirebilen, türü içinde önemli bir film. simülasyon zevki yaşatabilmesi, tekniğin avantajlarından. kameranın "çok" fazla sallanması ise kimilerini rahatsız edebilir. amatör kamera olayını başarıyla kullanmıştır kısacası. devam filmi hazırlıkları başlamıştır.
