lsd'nin bad tribi hele toplu halde ve kapalı yerdeysen harbiden de böyle yapar. he filme gelince bi saat otuz dakika değil de 30 dakika olsa sadece daha iyi olurdu. puanım 10/6.
gaspar noe işte yine bildiğiniz gibi. Filmi izlemek uzun zamandır aklımdaydı hakkında büyük metaforik söylemlerin olduğunu falan duymuştum. bir ara izler gibi oldum da kafam kaldırmadı kapattım neyse bugüne kısmetmiş.
Film hakkında hiçbir şey okumadım etkilenmemek için çünkü metaforları kendim keşfetmek istiyordum sonradan okuyunca vay be gerçekten de böyleymiş dedim.
Bence olay uyuşturulmakta değil olay hayatın ta kendisi. Film bittiğinde aklımda oluşan cümle direkt 'ne kadar var olmaya çalışırsan o kadar yok olursun' oldu.
Filmin tamamı, -her sahne normalde kurgularda beklenen bir ya da birkaç zirvedense- müthiş bir zirveler bütününden oluşuyor. Bu da filmi yoğun ve rahatsızlık verici yapabilir. Kafanızın açık olması gerek izlerken.
Ana fikir selva'nın "burası bir parti süslemeler ve balonlar var" cümlesinde direkt verilmiş bence. Bir an bir gülme geldi orada. Boktan hayatlarımızın boktan parti süsleri işte temalı acı bir gülme.
Filmde aşağı yukarı her konuya dokunuluyor, uzun uzun yazmışlar gidin okuyun. Siyasetten, insan psikolojisine, cinsellikten, ülkelere, dine bilmem bir sürü kaos besleyici şeylere kadar dokunuyor işte. Dans bunun için kullanılabilecek en iyi aletti. Sayfalarca hikâyenin anlatacağını dans ile anlatıyor noe hem de çok da uzun olmayan bir sürede.
Felsefesine gelirsek de bence asıl olay kaosa yüklenmemeli, asıl olay bilinç ötesinin "çürümüş vandalizminde".
Filmin başlangıcında gördüğümüz koreografi gerçekten muhteşem. O dansa bayılmamak mümkün değil.
Kimliği belirsiz birinin içkiye uyuşturucu koyması sonucunda yaşanan toplu bad trip feciydi elbette. Fakat filmin başında bu kişilerin çoğunun uyuşturucu ile ucundan kıyısından ilgisi olduğunu görüyoruz. Minik Tito ve annesi hariç Hiçbiri çok temiz değil. insanın aklına ister istemez şu soru geliyor: o uyuşturucu insanın bilinçaltında bir yerlerde gizli olmayan şeyi açığa çıkarır mı? Bence hayır. Fakat şu da var ki, cinsellik ve saldırganlık bütün insanlarda var olan bir dürtü. Ego ve Süper ego ortadan kalktığı zaman herkes bir canavara dönüşebilir.
Omar adlı müslümanın suçlanan ilk kişi olması, soğukta dışarı atılması, o iki siyahi kardeşin arasındaki gerilimin ensest kaynaklı olması çok ince detaylar. Bir siyahinin adı David olan, büyük olasılıkla yahudi gencin alnına rujla gamalı haç çizmesi, ezilenin de eline fırsat geçtiği an kendisi gibi ezileni ezmesine en iyi örnekti. O iki siyahi ensest ilişkiye giren iki kardeşin Arap ülkelerini simgelediği söyleniyor. Önce birbirleriyle didişiyorlar ama sonuç olarak yine en çok birbirleriyle ilişki kuruyorlar ama bağları soydaş sevgisi değil, kirli menfaatler.
Sarışın lezbiyen kızın bad tribi yansıtması muhteşemdi. Kendi içinde çok sorun yaşadı ama başına büyük bir bela gelmedi. Bu da Almanya'yı simgeliyor. Almanya daima dört ayak üstüne düşer.
Tito adı boşuna seçilmemişti elbet. Komünizmin dünyadaki çöküşü ve etkisizliği, niyetinin iyi olması ama kendini dahi kurtaramaması sembolize edilmiş.
O karı kız muhabbeti yapan iki siyahi ise genel olarak siyahilerin veya Fransa'daki yabancıların diyelim, Fransa'ya kabalık ve görgüsüzlükten başka bir şey vermediğini ifade etmiş.
Suçsuz yere üstüne gelinen ve kendini doğrayan hamile kadını çözemedim. Ona da çok üzüldüm.
Daddy ise tanrı idi evet. Bütün yardım isteklerine kayıtsız kalıp kendi halinde takıldı. Dünyada bu kadar acı ve kaos varken tanrı gerçekten de hiçbir şey yapmıyor.
Kafamda sadece şu soru kaldı: bilmeden yanlışlıkla uyuşturucu içsem nasıl davranırdım? Korkunç hayaller görüp acı içinde kıvranır mıydım? Birine fiziksel zarar mı verirdim? Yoksa kırmızı çizgim olduğu halde evlilik dışı ilişkiye mi girerdim?
irade, mantık, vicdan ve ahlaki değerler ortadan kalktığı takdirde insan denen canlı her şeyi yapabilir ve en tehlikeli hayvandan bile daha tehlikeli olabilir.
klasik gaspar noe filmi. rahatsız edici ve özgün. biraz daha iyi diyalog yazılabilirdi diye düşünüyorum özellikle diyalogu az olan bir film için ama yine de güzeldi.
bir ''uyuşturucu içmeyin, içerseniz bu gördükleriniz gibi olursunuz.'' filmi. yönetmeni tebrik etmek lazım. o tiksinç ortamı ve bayalığı naklen şekilde yansıtmış. uzun bağırışlı sahnelerden nefret eden izleyicinin uzak durması gereken filmlerden ama rahatsız ediciliği seven izleyici içinse güzel bir deneyim.
film korkutucu derecede güzel. plan sekanslar, kareografiler, oyunculuklar inanılmaz. izlerken çoğu yerde dehşete düştüm. sinema için yapıldığı çok belli. hayatımda izlediğim en farklı filmlerden biriydi.
daha fazlasını yazamıyorum çünkü bir film eleştirmeni değilim, son bir şey söyleyecek olsam o da 'dehşet verici' olur.
ayrıca, filmin intro sahnesi ne öyle? O nasıl bir plan sekans? Cümlelere, kelimelere sığmayacak güzellikte.
izlerken fenalıklar geçirdiğim ama sonunda bu dünyaya bir şekilde katlanıyoruz, dediğim film. sinemada izlemediğim için arada sigara yakıp nefes almaya çalıştım.
metaforları okumadan önce de okuduktan sonra da etkileyiciliği benim adıma bâkidir.
eyvallah noe reis.
gerçekten beklediğimden etkileyici olan ve izleyiciyi de ortama dahil edip bad tripin alasını yaşatmayı başaran bir film olmuş. evde izlememe rağmen baya gerdi izlerken. tekrar sinemaya gelirse orada izlemeyi kesinlikle isterim. ilk baştaki dans beni de benden aldı. noe 'nin istediği gibi hipnotize oldum.
pek çok metafor içerdiği yazılmış ekşide. ne kadar doğru bilemiyorum lakin bana mantıklı gelenlerden biri daddy diye çağrılan adamın tanrıyı simgelediği ve tüm çağrıları yanıtsız bıraktığı.
tito reisin sonu üzdü.
hamilenin delirmesi şaşırttı.
selvayla sevişen sarışın kız da en itici tipti bence. selvanın ona yar olması da bir nebze üzdü beni.
ayakta sürekli dans eden ırıspıya* da bir şeyler olsa üzülmezdim valla.
ayrıca sevişenler mis gibi uyumuş kalmış, herkes öyle yapaydı en fazla büyük bir orgy dönerdi, bunlar olmazdı.
gerçek bir olaydan esinlenildiği düşünülünce ürpertiyor insanı.
sinema falan okumadığım için yüzeysel ve gereksiz yorumlar yaptım. film tam bir lsd kafasıydı, bitsin artık dediğin ama asla bitmeyecekmiş gibi hissettiren lakin eninde sonunda sende bıraktığı izlerle biten bir kafa. bilen bilir gençler*.
izlemeye bir türlü vakit bulamamıştım ve sonunda izlemeyi başardım.
Doğrusunu söylemek gerekirse seyirciye rahatsızlık vermeyi misyon edinmiş sert filmlerden.
Gaspar noe bence hem ne istediğini biliyor hem de bunu çok iyi başarmış görünüyor bu açıdan kamera açılarıdır, görüntülerdir, ses tasarımıdır bunları konuşmak çok gereksiz. Zaten bu yüzden olacak ki birçok eleştirmenden bu anlamda tam not almayı başarmış. (Bu lafa da bitiyorum ayrıca)
Bunun yanında hikaye hakkında etraflıca konuşulabilir filmin felsefesi tartışılabilir ama maalesef yeri bura değil. Hem ben de yazma cesareti gösteremeyecek kadar yorgunum şu an.
Ama Uzun lafın kısası: kendi içinde gayet başarılı bir film. hikaye çok iyi çalışılmış ve anlatıma da diyecek yok bunu 5 sayfalık bir senaryoya sahip oluşu da ayrıca bizlere söylüyor zaten.
Tabi yine de biçimi bırakıp özü ele aldığımızda herkesin izlemek isteyeceği bir yapım değil.
Seslerden rahatsız oluyorum. Patlamış mısır yenilen bir ortamda film izleyemem fakat herkes bu filmi sinemada izlemem gerektiğini söyledi.
en erken saatte gidip izledim haftalar önce. Haklılarmış. Yalnızca üç kişiyle. Üç kişi koca salonda filme kendimizi verebildik.
Danslara ve görselliğe itinayla eğilmiş, Çok belliydi. Bu dönem yönetmenlerinin şansı. Karakteristik olmayan bir film bile görsel şölenle istenilen ilgiyi uyandırabilir.
Filmin uyuşturucu alan bir grup insan fikriyle başlaması mantıklıydı. Kolaya kaçılmış gibi bulan olmuş.
Ancak yirmi kişilik bir topluluğun dürtülerini en kısa zamanda harekete geçirecek tek şey maddeydi.
Bilinçaltının nasıl dipsiz bir kuyu olduğunu görüyoruz filmde.
Ayıpladığımız, kınadığımız ne varsa koşullar sağlandığı takdirde nasıl da gerçek yüzümüzü gösteriyoruz.
grupla hareket etme, çokken gösterilen cesaret olgusu da değinilen başka husus.
Çokken arada kaybolabilirsiniz, Vicdanınızı rahatlatabilirsiniz. Hamile kadına bir kişinin tekme atmasıyla onlarca kişinin Tekme atması aynı değil zihnimizde.
Bir ben değildim, ben cani değilim, bu kadar insanla aynı fikirde olduğuma göre haklıyım ve haklıysam adaleti sağlamalıyım düşüncesi her birimizde olan duygu.
insanın kendine bile itiraf edemediği, hatta hiçbir zaman farkında olmadığı duygular madde yardımıyla gün yüzüne çıkıyor ve puuff.
Baskılanmamış zihinlerin küçük bir grupta etkisi cehennemkem, sekiz milyarlık dünyada üç gün içerisinde sağ kalan tek bir böcek olmazdı.
bir konunun veya hikayenin iç dinamikleri verildikten sonra gelişen olayların zirve noktaya çıkmasına denir. climax genelde bir kaos veya kargaşa şeklinde görünür. sıralayacak olursak
1- (bkz: giriş) : karakterlerin iç-dış dünyaları okura veya izleyiciye gösterilir
2- (bkz: yükselen aksiyon): karakterler çerçevesinde bazı olayların ipuçları verilir ve olayların gelişimi başlar
3- (bkz: climax) olaylar tepe noktasına varır, hikaye en yoğun olduğu noktadadır. soru işaretleri vardır.
4- (bkz: düşen aksiyon): olaylar çözülmeye başlar ve sonucu ile alakalı ipuçları verilir
5- (bkz: çözüm): hikaye nihai sonuca varır ve soru işaretleri giderilir
not:ingiliz dili ve edebiyatı dersinde gördüğüm bu terimlerin türkçeleşmiş hallerini bilmediğim için direkt kelime kelime çevirdim.
