mesela tazmanya canavarının suratına pastayı yapıştıran bugs bunny bir çizgi filmdir. korkudan arkadaşının kucağına sıçrayan scooby doo, gölgesinden hızlı silah çeken red kit, arabalarını yürüyerek taşıyan taş devri kahramanları, ya da gölgenin gücüne inanan saftirik he-man ve kızkardeşi she-ra da birer çizgi filmdirler.
ama clementine başka birşeydir.
bir defa yatağa bağımlı sakat bir kız çocuğudur. bu neşeli bir çizgi film karakterinde aranan bir özellik değildir. hayal kırıklığıyla kardeştir. bütün çocukların yataklarında olmaları gereken gecenin en kör saatlerinde uyanıktır. her çocuk korkar karanlıktan ama clementine dört gözle bekler gecenin çökmesini. her bölümünde uğursuz bir şeytanın öldürmeye çalıştığı bir çocuk kahraman...
bu alev yaratığın ne zoru vardı küçük bir kız çocuğuyla bilemezdik ama bir ilkokul öğrencisinin en neşeli saatleri olan cumartesi öğlen saatlerinin atmosferini değiştirirdi clementine. yarım saatliğine çekyatlarımız kayardı altımızdan. eşyalar silikleşir, güpegündüz bir karanlık çökerdi oturma odasına. ve clementine başlardı...
her bölümde şu yarım saati sağsalim bir atlatsak diye nefeslerimizi tutarak izlerdik. henüz on yaşında çocuklarken biz, "hayatta kimseye güvenmeyin" diye fısıldadı kulaklarımıza. kedilerle belli bir satten sonra derin bir sohbete dalabileceğimize inandırdı bizi. ve iyilik perimizin hep tam zamanında yetişeceğine...
clementine bir çizgi film değildi. eğer öyle olsaydı yıllar sonra bile o'nu böyle yüreklerimiz titreyerek anamazdık.
cumartesi günleri öğle saatlerine doğru yayınlanırdı. kafasında pervanesi olan, uçan bir kedisi vardı. annemin beni, kedimiz gomet'in kafasına takmak suretiyle evdeki vantilatörün pervasini çıkarmaya çalışırken yakalaması ile birlikte beynime kazınmış çizgifilm.
80'lerin çocuklarını bugünün potansiyel psikolojik bozukluğa gebe bireyleri haline getiren başyapıt çizgi film.
yıllar sonra takıntılı bir biçimde araya taraya bulunan, tüm bölümleri mevcut ama ingilizce bile altyazı bulamadığım ve bu yüzden seyredemediğim, bu gidişle fransızca öğrenip el emeği, göz nuru kendi ellerimle çevireceğim şaheser.
bugs bunnyler, tom ve jerryler arasından sıyrılmış, karamsar ama bir o kadar da maceradan maceraya sürükleyen bir çizgi film. son zamanlarda filminin çekileceği söylentileri dolaşan, david lynch yönetmenliğini yaparsa daha da bir marjinal olabilecek potansiyel sinema filmi.
6-7 yaslarindaki cocuklara kesinlikle izletilmemesi gereken cizgi film . o yastaki beyinlerde ciddi anlamda psikolojik travmalara yol acabiliyor cunku . Yayinlandigi senelerde o yaslarda olan cocuklarin bugun 25-26 yaslarinda psikopatlar haline geldigini kendi gozlerimle teshis ettim . Hele o malmoth yokmu o malmoth ...
1986'da yayınlanmıştı bu ilginç, acayip, herbi' şey olan; ama çizgi film gibi olmayan çizgi film. izledikten sonra avluya çıkar, hoplaya zıplaya şarkısını söylerdim 'alelfol kolfol kolfolol' diye *. teey, teey...
cocuklugunu 80 li yillarda yasamis ve bu diziyi izlemis her cocugun abayi hafiften yaktigi hatta büyüdünde dahi fransiz kadinlarina hasta olmasini saglayan(ben o balonun icindeki ablaya hastaydim o ayri)ayrica malmoth ibnesi yüzünden korkudan banyoda bile yalniz kalinamayip anne destegiyle yikalinilmasinina yol acan cocuklugun en güzel anilarindan olan cizgi dizi.
tüm bölüm boyunca dünyanın dört bir tarafını gezen hanımkızımızın, her bölümün sonunda sandalyesinde otururken buluruz. (bkz: erken yaşta depresyon) bir de muhteşem beta-vhs dönemine denk geldiğinden bol bol kaset izleyen bünyeme, dizideki karakterlerin ve olayların freddy krueger'dan bile ürkünç geldiğini belirtmeden edemeyeceğim. *
